Page 112 - De blauwe stem
P. 112
het geklappe van n ei d li doek uld n ei d li luc t to de w d
e in gr ep. et sc ip d o boog icht lu to en z n zette zi in ewegi g. li -
k r dd n
sto ip d o ke h en en da t
z ij de mast e hi lp Thomas het grootze l o oogt ek-
ke . Haar h nden bra -
k r dd n even an d to dat
z w er w nnen .
Ze ke na r H sse , di aan t ro p de r st nd z jn ogen t ro p de horizon zij st on g ke kt li baren al en
zeke . Er wa g z en ijf l in h ijf at maakt dat
iedere n zich zo der arzeli liet le den.
Lang aam rum lan versti de het aam rum lan er. Al een
g, out het r isen ng an en o r , wa wate aam rum lan lle s de bo een
g, out et k et Al bo ar n e Hi in at ng an en o r , wa van een
g, out het en Hi e roe van e n
me w bl ven o er. Hi en o r , wa elde it h lan lle nde n de bo ar n e Hi in at h p o r , n
de h lle nde die amen he schip er .
De wind hi n ld n tot la t in e an e tr n, en iddag tan en rac t h nge n d e-
D er het w d op De cht tr k open, wolken schov n ij ite odat e zon in l nge nog banen over t wate glee . H ssel
s ond ken nge nog alti aan het oer, maa zijn b ik was ders: p ilen ij wi oekend na ken r d ondie tes ill die n ll gg ze te en hij le te h rken en .
‘Hier gaa e s tes ill ggen,’ ze hij ten lotte Hij ga korte aa ge te aa rd d il ne wi e ee t, mi -
zin en en de oep reag erd , het leek e n inges deerd
itue . Zeil n ne , lijne va e ee t, mi . oe on er wachten ot d str ming ijn
werk deed. angz am oel e Eli hoe et chip onder en
ve and weg rde. E rst een chte b and weg ng, daar ee sch h s
n peri g,
to en aa d as bo kwa het g za ht n he zand et ok lib g eed. Het ater et ok ich t rug. et sch p he pl on . akte sch ef e bo kwa het to ru kwa was
net o he n.
hen gee eind lijk een
goede pl had g von en.
hen ond en.
hen geen l, gee haven alleen eeg e. Vlu ht i v ht e n d e an
vo ls in de vert , gl r
di nst rin allee n ove en n ee n rt h e ie te t wad lu wa i v ht e en wat r
die in e aar ove lie en. He lu wa e n st lte d i v ht e d e e ld S n en iet en e in s g ad of thuis. De roep ve zam lde ich p het dek. So -
mig e ld S n en eunden egen de reling ander n ging

