Page 120 - De blauwe stem

ht n, Buite v ge ra el e reg n in en za ht n, ritme egen d ram ht n
h ng de ge r van g te l za me d ge ba jn ken koekjes en tloo slijpsel.
‘Het rofi lwerkstuk oet atuu lij meer ijn or, l.
‘Het dan zoma een
werk uk,’ ze ee N ijn or, ter ijl e een z jn r, n de alf chreef en
er d or aalde. ‘H t nd s eige lijk e ee st ech ge k eg ans om
iets te t nd rzoe en wat je elf b l ng ijk vi e zwegen e en, ui re en oo teren naar de regen ar .
E in b aderde n en in e en jd nt haar boek e e ijd ont liet Noo een
blad e e ijd ont ijn zien
waar een oss lijn zich had e e ijd ont ijn ikkeld t e n pat oon zo .
‘Zo vo f lt h t som in ont ijn n v d? hoofd, s ee do lhof Maa wat eg zo ijn n v d? rm? Is et en gevoel E n w n v .
‘N f ge-
wo n ee ind uk?’
N or ‘N He keek e naar en kni e bed cht aam .
‘N He n l em jij d t e n oolhof .
‘N He n l is eerd e .
‘N He n l em jij or doolhof k n je erdw en,’ ei N or , .
‘Daar oet je elken k ezen: k ar je nk je . of echt , en n so loo p
je g. vast. Ma r een laby eft aar één w p
je g. r b et aakt
gt j a we een pa je . pa n b na ru b ni ar bin en la en bre aakt
gt j a we al ijd na h t midd n.
E daar gt j a we ijd r teru na r b iten. In een
en la ac yrin kun je ni t
va tzitt n. Het lij oms la ac ke er tig, maar je b nt eig nlijk al t mee
wa ijd ij nd en me rweg aa de ac ke er re ee n. n al je die ebt ac ke er re ee ikt lo p je
t pad eru ’
El ad , a leen m t een and ke er re ee we inten ie: re we t mee
wa je onde re we bin enin je h bt o tdekt. ’
El n st eek met haar n po d lood over d kronk ende jnen.
‘Wa ne w, mis chien i da precies oe ged hte we en, en ad -
t soms kom di hter ij, da we ver er eg. aar al ad -
t . er jd bewee je ng n b rich je ng n b en k rn, en b on wa r en haos
i -
t . er Je ig et b engt e w -
t . er Je ig terug van je g n on da de e hten n ar de we eld . er Je ig denkt dat e ve dwaalt, m ar . er Je ig nlijk en daa -
derwe aar innen.’ No gl mlacht .
‘E daa na wee naa bui en, me