Page 134 - De blauwe stem

wu ht i tzi n. All en i een ander met b la eld g. Jij erkt ander met b la eld n
Luuk erkt A ij me r ew br ar kracht. Ma b r de bew g ng i dez lfde haar ’
El aar n kee naar lfde haar me r ew br ar er, toen ’
El aar e k bo en haar. e
w st nmidde s d t wa S gr lver z i nie om b daar S gr p vroeg, m r er m he kenning.
De wind om b daar g. e angzaa , m ar de sti te
di ov rbleef droe no steed illen. ie s va Si er met z .
De lu ht b eef t steed illen. Toen spr k Sil r e pnieuw:
‘El n, de en il rg n e d vr jkom in ou, wil ie stil bli e
z m, ven. bli e
z m, ekt een v bli e
z m, en han ling een n je eb ar. omen iet om at ze ts v een n je raagt ma r omd al es wat eft, wi st omen .
Wanne ji pt, eni iets sc ji pt, eni een t ji pt, eni g, en woo d, kom en ge-
dachte . Dat die zu ver nui jez di lf s d, kom , dan g ergie
me dachte . Dat di lf s andel n vanu t je weze .’
E nden aaro in kee naa haa nu h .’
E nden aaro die o en in aa scho t l gen we .
Z dac t aan h e ze s t ms ke teken e zond an er rv De ,
en hoe at haa rust gaf.
.
Si ver ervol de: De at ens de t. Maa kt vaak De at ra t ht b teke ra t at e iet naar je toe tre ens de t. Maa w rke ijke k ach r j i he ver en o wa door j h en wil be e eg d laten gaan.’
te
l ten ga n.’
De wind stree nog eenm l lan s h De ar wa een
gr et. le n z .
Alle n ur ni r. e g n ur ni r. van aarde n z n en het geluid ie
opni uw a n zij ng bl sta en h n zij ng bl ef ver.
Elin b ef n ik o t ge g ev n it k en en, aar b ef n ik o t ge de boom bov ev n h ar.
Ze ist da d en de ef n ik o t ge prek e gens nde n h ar , r erder gi , als een
langza ar , r terende rac dat t, en eweg ng ie no wel ev n ou dure voo rac dat ze b greep w ar die