Page 140 - De blauwe stem

et b eef ven til Toen zei El n: ‘Omdat e alle El ei a er ie en dat er tus b n le at us en
en
n wo binnen en uiten ezien. en
rui te i die
vaa over het h ofd wo t ezien. De
r imte waa ervaring wa ve andert
n egr p. ’
En d r
iets an wi len a en ien.’
V n Leeuwen imlachte, duide et al ac id ij a onder e in ru .
‘ n n lli k d at is e n eerlij antwoo d. J k, j llie doen n et all en o er-
zo d. J k, j .
‘ n n lli k d doen ee e o be fening in bew tw rdin . I lli t
dit een waardev l p oject a wo den.’
V n Leeu en knikte b acht aam.
Le ‘D n st l i voor at ull e ook een reflec iedagbo k b beu hou -
den He vol gaa dan
oud, k ni be va t over e in dan
oud, maa an d, o rd er t júlli gebeur ti uwd dens d pr ce . Da is vaak w ard vol -
le dan het eind sul aat ‘I ‘Ik ben is beni ti uwd waar d bre gt. ze .
Bui en in lonk h t g het ruis van w nd e Ze li da langs de r me . T en ze o -
s onden. nd e Ze li da ke liep ui n gan en in waar t g het nd e Ze li da ke ht van d Ze ke g
tegen e locke spe l n e. Nou, zei Noo , ‘da wa beter d l n Elin knikte.
in k ikte.
‘H j b rijpt het Mis chi n eer dan w dac eer d ten.’
Eli te en
dac t aan ha Eli te en
en
ng, aa de lijnen ie va t ont ta n.
‘He s v s ee d,’ zei ze. ‘In ie t ke ik ing oel ke ik iet wat ik met
niema d b pro en h b. Hij keek rna r a sof kende.’
-
kende ’
Ze l epen verder aar e ui r en, w ar e l cht nog vol was van
het laatste id agli ht. e w s, m
ve d rok e
E aan. I dat r isen voel rok e
E in i wd w ts dat ha r v tro in i wd w s, die haar aa m
ve