Page 145 - De blauwe stem
P. 145

De blauwe stem
uwe stem
E in gli la hte.  Alle   n s no al ve l. ’
‘D n beg   n je  et  ar fe ,’ ze  h  D j, e  z tte d doo  op tafe .
Het was g n gr ot fe st, maar je ,’ ju st dat  nd ze pre e
stilt  van  e sne uw  aste .
Opa bet r bij  ar  aste .
Opa keek naar haar over ijn b il er e  h l en.
‘We  je ’ zei hi ,  ik  erin il er e  me nog  oen   g boren  erd.
e wer er e  oede  nie  hiel  j  va t also  ze ee  nieu e wer l s  vas -
hi ld.’ Zijn tem  rak even, maar hij g mla hte erbij .
‘Ze ou tro s zijn  meisj ’  lin  likt , z  kee naar h t raam.
Bu .
B te rs  dwarre den de vlokken nv .
B te rs ee  h s  oorbaa .
Na de on koffi  kra e t ok  Bu re e   g nd ch aar  as a n en g g  er aar bu ten.
De sneeu koffi  kra kte ond ee  h s  ar la rze , de l nd ch el  was s er ,  p
en helde . D  eik st d w t get oid  el  ta n
r ndje  icht. e bl ef sta ,  eek  mhoo .
De b om  eek gr er dan anders, d per ge rt ld, wi zer tel as  -
sc .
Ze voel e ee k  wi  t al illin er  d ht el s  or de luc t en d er  d ht el s  aan Sil m,  er,  n
wat hi  haar al ma l v ens rtel was  e. E rtel was  een  tem, geen er-
sc tel as  -
sc ijn  he ene ng, al een e tel as  -
sc ijn  he ene der we en, een ni uwe levensfase ls volwas -
sc ijn  he ene  Ze ma kte een k ine s eeu ba  a  s ,  op .
’ egde die  s ,  op .
’ de
rand v n de Monk yb r. To n li p z  ter .
’ lt  Avond  vi l de s euw nog ste ds  ter ijl  et i  huis ro k .   v l  tt aar houtvu  en app .
’ lt lo art; o a ha  de k chel h g op e-
s ookt.  or k en
c am  inn n, ha r jas v .   v l  tt itt ok or k en
c deau e i  ha r han .
‘ k ha  bijn  m t mijn fiets o    mo  m te  keren, .
‘De  neeu  is di p!’
‘D n ben    e dub el  is lk  o m,’ z i o a, e  zet ar n r-
m  the voor  ar n er. ‘ ier  voo jou,  zei N or.
Elin h alde he er Ju  pa ier eraf en  ag e n bo  over
symb 


























































   143   144   145   146   147