Page 145 - De blauwe stem
P. 145
De blauwe stem
uwe stem
E in gli la hte. Alle n s no al ve l. ’
‘D n beg n je et ar fe ,’ ze h D j, e z tte d doo op tafe .
Het was g n gr ot fe st, maar je ,’ ju st dat nd ze pre e
stilt van e sne uw aste .
Opa bet r bij ar aste .
Opa keek naar haar over ijn b il er e h l en.
‘We je ’ zei hi , ik erin il er e me nog oen g boren erd.
e wer er e oede nie hiel j va t also ze ee nieu e wer l s vas -
hi ld.’ Zijn tem rak even, maar hij g mla hte erbij .
‘Ze ou tro s zijn meisj ’ lin likt , z kee naar h t raam.
Bu .
B te rs dwarre den de vlokken nv .
B te rs ee h s oorbaa .
Na de on koffi kra e t ok Bu re e g nd ch aar as a n en g g er aar bu ten.
De sneeu koffi kra kte ond ee h s ar la rze , de l nd ch el was s er , p
en helde . D eik st d w t get oid el ta n
r ndje icht. e bl ef sta , eek mhoo .
De b om eek gr er dan anders, d per ge rt ld, wi zer tel as -
sc .
Ze voel e ee k wi t al illin er d ht el s or de luc t en d er d ht el s aan Sil m, er, n
wat hi haar al ma l v ens rtel was e. E rtel was een tem, geen er-
sc tel as -
sc ijn he ene ng, al een e tel as -
sc ijn he ene der we en, een ni uwe levensfase ls volwas -
sc ijn he ene Ze ma kte een k ine s eeu ba a s , op .
’ egde die s , op .
’ de
rand v n de Monk yb r. To n li p z ter .
’ lt Avond vi l de s euw nog ste ds ter ijl et i huis ro k . v l tt aar houtvu en app .
’ lt lo art; o a ha de k chel h g op e-
s ookt. or k en
c am inn n, ha r jas v . v l tt itt ok or k en
c deau e i ha r han .
‘ k ha bijn m t mijn fiets o mo m te keren, .
‘De neeu is di p!’
‘D n ben e dub el is lk o m,’ z i o a, e zet ar n r-
m the voor ar n er. ‘ ier voo jou, zei N or.
Elin h alde he er Ju pa ier eraf en ag e n bo over
symb

