Page 167 - De blauwe stem

teo stond te enwoor ig ach r de lach ar.
‘ me aces, e m
su mer ’ zei h lach nd.
‘S e m
e n coffee,’ ntwo rdde Elin, ‘but mayb diffe e m
e n ’
Hi k ‘You?’
.
‘You? ’
Ze la h e e.
‘Maybe ’
’s A nds kra ht th za ’s A is, as het uis rus ig Opa s de nds kra ht t, L uk was
ga har lop n. El th za bov s
ga n, h r am op n. D lu ha ht ui-
ten was ga El h lu as ol rr de n ha sterre ar , om n er str ens in haar trilde iets erkenb rs;
ilve . Z jn ent tem al ee n er str om die ha r gedac en om u de.
‘ lin kl nk h t, ‘ e bent niet all om en d, . ac et on le erweg de ere en d, . et He maar ook i bewu tzijn. E ke is kl rv ring e je le t, vre de, ilte, w k, li li twi e g fel ke is een les d e het wez he Het
pad va inne k, li li ke g oei is geen r lui erd , s il ’s ic .
‘Ik h b je ee der k er wu eld over e c akr il ’s ic die kun je zien als poorten va bewust je zi ijn. edere poor opent ic us t w e De e d n nne r
j er n oe ben . De de
l erste ed le rt le wu le n ie p aarde . De de
l atste l ert eenh orlo id d e niet m r erd elt. En wie lle
p orten hee d eenh orlo en, is n t ve heven, ma r ’
El n k eek ar e a ht.
En we hoe En we t ik d t ik ve der g oe ?’
‘D e o te leven, antwo dde S lv r. ‘ ee pi je k n,
ni t af v de afl ereld, aar or ie haar. De aa scha pij is ge afl cha idi n o g,
maar cha idi n o fening, een sp eg l waa in erk e leert i ar sp e ad erk nnen in he ’
Ze e ad de iep i .
‘De rote erel l eft do r de le ne h en. w ch hier
om t he inn t .
B e n is.’
D tri ling we zacht r.
Bui en wi er ruis e de en wi er d doo de bom ui n; en wi er ens i