Page 170 - De blauwe stem

De blauwe stem
Elin liep nog eve na r opa to , z omh .
‘I stuur e e n st er cht l w er z jn. e o ’
Ze ede he dorp u t. De str ten ren no no le g, lle n
een ka u De no le d er o ud e o kwa erstak en et ger is van ba en o ge a er ou n, g fal .
Toe de n hoger e o kwa De , kleurde het nd chap goud kwa De eilan er ou n, g na het w ter, de verre heu els les l n, na e w reld na hen zwaai e.
Luu ze e mu iek aan, iet ri misch dat hem elp ocus en.
lin ke na r buiten, het l ndschap gle d v lm.
orbi al een fi d v lm.
Ze voe de een zac te stroo va gin bew ging d ro e r in
z hze f et de racht .
Bij de rens we d f et de stil r n de uto.
Ze red door bossen la gs do pen met nam n d e klonk n
a s k anken uit ee droom: rdun, an res, d erd war er, de euvels ron r.
H lv ?’
rweg , toen e e en topten bij ee park k
Luuk haar aan ‘Zen wach n i e ?’
?’
Ni ech ,’ ze ze. ‘Ee nieu a ont ur. M manier.’
e
manie .’
In de id ag b ei ten e L de on ta .
De stad l g ha e s lin hitteren n he e l z ch m bi nlicht druk en le end.
Luuk m est k zi h o h melden l z ch m bi z de sp rtha en br cht lin daarna
ar et tati de n. Hij z k zi h o ar weg open tati de r
schouder ha De t ein br ht aar verde . Het land ha vera derd . De
lu t w rd li hter, t g b l nd oe dieper Aan en n
berg n op als till w chters.
T en ze del itstap e op he klei e k r
d tatio , ro k de l d l ch ar hu s .
naar
de en en ave ze del Iemand van et re ar ha rai ehu s ston een ordj w et re ar ha d n p am op s