Page 173 - De blauwe stem

s i t je un ge kiezen. He i t herin ere : je ese i t at a les wat je ebt meege aakt, bet ken h eft vo jo zit . Je raag h b t t ni aa m even nie om t h b jo zit nzi en, t t ni aa m om h t doo te aten s ro-
en et Daari ligt e kr ht, stil, p ur, zit nzi htb r voor het
oo . ens n zullen n jo mis chi n n en et zien hoe ver je
ent ntw kk ji ld, want a n de uiten ant li t al es ewoon.
Ma r wie we eli k luis ert za voelen wat kk ji id n ez e
v belichaa t: ich ghe e
zacht ji id n ez e
v van in t: ich ghe , de kracht ji id n ez e
v anwez ich id n e
v at n iem nd die de G o e We eld ent. ’
El n kee na r het e
v at gl ok .
S r dat ussen e st nen at gl ok .
S ed.
‘Dus ook e moe lijkhed n hor n roeg ze.
Si ver an oord e:
‘Jui t. E ke chadu laat et licht ieper chijnen. ond r eers , zo and zou e geen ichtin voele eers , zo der vr en een
diept . Een oerm eft eve met niet , maa ven eft met niet het l ven eft met alles a ’
Er iel ee e.
Het mees e g lu an ls d leek uit de we ld verd ene , beha ve het
zac te r e is n en n van wi in lader n. e e lin pakte e wi . e n fd pe iezels een e is n en goo de di in g het ate p . e ist dat e nu og nie d wa les
hoefd te egr jpen. et d wa gen g m te z jn. e v ijde z ch een poos e in h z t s ha n ras tussen e ma el even .
Toe ze ha og t s ha n pende was e luch bij a don er.
E n vo el v ed a oog er laag oog er et wate , het laats e l cht gl el v ed a s
zi ver over ij vleu els Ze leef n even it ha en, gesl jk, dat haar knieën, en en, gesl jk, dat ten. n haar bors en, klop e n n ar , e va ets kalms en
krach gs t gel all gesl jk, dat iet va haar gel all bors en, aar van
iet
jk, nu d or haar en s ro we mde.
Toen ze t rug eme iep ar h r t e ld uis, viel e sc rug eme ing ve ch het
p d. e wereld as d zelf e, m ar aar lik had