Page 27 - De blauwe stem

De blauwe stem
r en. Te wijl e erna r na ee ze , ho de ze e de uitnodigend:
n
ui odig t ha nd:
‘Ko , in og ta e
l opn n st e w in de ac t.’
lin n lo ap ve e. ze m t haar , in og n en stap e i ta g ch e
l dachten an e on erst g ch e
l ta v s over n r de ovenste. rst arze ns en en z , m uim ar t en ze en
sta ns en en z er tte e
l ta v e e elde z h n e de ruim e om haar een ersch of.
aar e w im ka va de n. z er viel we er ta v e e ze werd in ta v e e eweg opgenomen.
pgen men.
Voor haar ogen ver aar che nis n lan aam een gl ns, g uda htig
chte licht dat zic l smaakte va de uist rnis Het erd en f nis lle
di vlam, aar e zig. n z anw chte gloed die ch uitst is le ek di e, v rmloos e to h n z anw aar e zig. n i di gloed n m een ge talt lan zaam rm aan slank helder, bijn aa do rschijnen eken met icht get kend.
‘Wie ben j j?’ ui s n
d terd E l n in, l wis z og E l n j et r h zeker o ze de woord h rdop spr k. D gest lte boog o ch s wa r , st h t ho fd, e n
de stem lonk als wa r ov ch s wa r , st en k r n tenen, k m e st ben en omend.
e Ik ll st ben en Silv jou r. Ik en iet et b ite Silv jou maar ok en en iet Ik ll ben en ar een
r, ou. Ik be ar een
r, wegwij ar een
r, en leraar, ok en wat e a wee maar no nie urft te zie ter, d .’
Elin voel v rwond ri e g. D n ha luc t om haar he n w d id rd
lic ter, d r imte voel ze op n gaan. luc Sil er s sch p da ic n. , ij it, o haa te ee op la jh ht en zien d t e nabijh id was.
chter de loed de ver e w cheen vaa te ee lan sch p da niet uit
aar da elijk de ver e w reld k am: -
wo oei een ruimte ie oort rend be am: -
wo oei g, kleur die v am: -
wo oei en, lijn w te ur v jn n vo ie o los te-
vo schi n wa en.
‘ it is e Gro e Were d,’ z Silv r zac . ‘N et nie w, maar
tij aan t re ez ez er ge et g. Jij heb e oo al s ppen in ezet. ringen leer j nd rs kijk n. ’
De leur n om haa h en vloei en n patrone wd
en d
en