Page 32 - De blauwe stem

ot h t uit rst ’
El da ht a n L uk die do ak m
m eg en s r, net
zo s rak er r hem
aa é n mani r pe er m de werel te beg jpen: s beter. be er. ‘En als je nou v rl st ’ vroe ze.
De j ng ar oe ij n keek naar e te lemd els onde zijn
hand n e te lemd n zich o efo n.
‘ an et d n. n voe ijn
ik e n an et . D n ad i net thuis
k n en bli ven.’
p dat mo de et ad t ent lies mo de et ad t wind oor e b men r d het
pl in, blade d pl de en it en me ee rit elden en een groep dui en vl og met lap-
per nd ie vl va uge s o vl va ad t h oo rv , t da van e ke k. lin ee n ui e b on om-
hoo en h oo rv , de arde e en e rui te ie b ven oo rv de roter an oo rv de strij op de gron . b ‘Mi ‘M sc ,’ ien,’ zei o e aarz n.
M len ssc , ‘ aat he n n et alt d om winn aarz n.
M len ssc ien aat he ero da je doe wat b j ou pas .’
De onge r
was zwe g, ijn bl k nog steeds eerg ie no sl ij ou ra r gen maa e i v nd onge r
was oen iets in zijn houd g vera inder derd, g vera inder tra , minde ge-
spanne . Hi haa de de en el da diep ad m en schudde r
was oen angza zi n
h ofd hij kon het iet hel maal gelo ne ha ad en maar lie wel even toe.
el e en t e. ek n g éé ke nd.
r en oe ng he et aar he en voelde ee me geling
van r en oe ng he et on t r kenning n fst ls ke nd.
Ze k n hem niet e Luuk kon era de en, net
zo er ld dr min fst ls n hem niet e Luuk kon eran zo er ld dr n. M ar ze h ni L k is u nu at er
eer m nse waren die wor telden m e drang t dez on t r m ie lf n
deze de leeg e.
Z as w af.
hi g ha r e.
Z as w af.
er op ha r v n, ik chou er haa ki n e n lie h plein e.
Z as w af.
bome chter er haa ki n e klonk het het het gejoel v er haa ki n e deren, het het het tik en haa ki n e li n
bal, het het het ef oe ru w or et sen an d oe ru w or et nd do r de bome . V oe ru w or et haar l g de
stra naa l, do h d on is, stil n vertr uw jo . Te ijl z li beeld an de jon