Page 79 - De blauwe stem

haar voe weg leed Het ze l haperde al ie erwe e en r
een uk terug.
‘Rus ig!’ r ep He sel ‘Ade mee, tr ijk. e, Dit ke r b kra woog het doe gesta omhoog, kr d un nd
i de wi d d e r vat p reeg De mas r b kra en kte, et s hip mee eek as ev n mee p ee e en ol ak t even en t kra en tond het eil p ee e en ol ak t hoog n s rak ,
als en orst die z ch ulde et dem. Een golf van z ro door e g o p. t: Zo,’ z Hes el, zij pet wat naar achter du end aar ‘N ht v er e cht. En verge t ni hand t: g en zei n
schi zonde t ni hand n, ge en zei n
schi zonder same w rkin .’ E in kee omh og Moe aar h t
wi te ch oe i dat am in e ucht i spa de. ook og Moe van het rekk de. ook vol van ee vree d soo trots.
H of 40 H t sch p glee rus ig ach ver h w ter. De m ddagz n st nd s ho H o g en de b manni g
k eeg va ho H o ssel de pd ach ze om r he Me l dek te s rob en. Met
rstels s e te ar mers en veel g spette g nge ach ze aan t we k. li zat vig Naa ni aa pl ën, de orstel pe we st zat vig Naa n haar anden zat vig Naa scho t
haar pl eterde Tho as et ee em er die de rs ar r st en eds te ver
doorsch meld . El n or ek op, scho e ov f haa eigen orste aa o ar zij
e ch g nd aa er eep e r ch g nd aa er van d emm r. He water lots r ni scho e ov ande , ma lots r ni t o er et dek Tho as keek d.
‘ oe wis er j li ar dat e e mer zou alle , hè ?’
Eli haa de haar s ho ers op. ‘Ik zag he g ewo ew n, d ze.
Hij ijns e. ‘ ij z et ee dan , hè ’
Elin gli lacht terug, zonder verd dat li la r ets te ve lar n. et
w en n s n all et ij verd dat e iets ve borge hield, s n all en dat oor et
w g
niet h lemaal pas en et ij wat ze had