Page 87 - De blauwe stem

De blauwe stem
om he as kr ‘ n en weer, d mast he as kr ‘ akte o er d kra ht.
‘Pak ‘ !’ sch euw e Thom s, die meteen oor itspro ‘ ro g. Hij
lemde de l en z jn t de l en z jn heup zijn gez cht str k va insp n-
n ng. touw lin l et h mee. ar de l ig h lm aa n tou lo en gre me hem et h mee. Het
r we ng. touw sneed in h r ha dpalm n, maa s e e
de l jn weer der ontro e.
A r sto d st l, b eek nd ne s. ‘I ,.. k dacht dat... ‘Niet enke , doen ’ b et ssel hem oe. Zijn s m wa s
sch rp, ma r nie zond r red ie ie . e p d id ve Lee erv n, en le op!’
De eid roep z m ni eg t, een oment, de w nd oeid ove hen
een. oen g eep e p d id ve en Fe na A irs arm e tro zijn plek.
p ek.
Kom op, je redt it w l. Vo g nde eer ete .’
Ha ste was
zacht, ma r l id genoe V er o e
b hem ov ein te
trek en. Me veree de ch ek kr de te cht kr gen e de eilen we on er
co trole.
Het chip rwo zijn itme, n g te ur ds dan nd o p
de span los olven, maar , an ni t ha at t langer ld e stuur os. Elin hij de, het
aar n ni t ha at s oe an zout wa r n i p
de span los ing. Ze ha nie span los elat n ko n,
oo nie r h t en alles ek te ntsp re j . Hes el k p
ron , z t b .
‘ jn o n ko , z t b .
‘ re j mir, oen b de res .
‘Go d. t was b jna thou di : é wer n fout k n ons
alle al m en. Maar één same : é wer ing zo goed.’
et
zo go d.’
an ss d em
zaam vie de pan ing r w weg, als en ge pan en s aar
di wee losser w rd. I der en st nd n g an waar ss d em
ha an he st te
hal n, d ha e k den ere rood ss d em
ha an he st het to w, ha e k den ere nat van he t
opsp te de wa er. De torm h d een stukje gebracht.
t.
Lat die mi ee dag, t en de eest mok en th ie e th e T mi ee wa en en
de zo ti langz am in racht afnam, ble f T omas n dje
bi e
b