Page 2 - Blauwe stem proef

Inleiding
Hier begint de ademtocht, een beweging die zichzelf schrijft. Er
is geen strakke lijn, geen begin en einde zoals je die verwacht.
Woorden bewegen als adem, als zachte golven op water. Ze
openen zich in momenten, in ontmoetingen, in stiltes die klank
worden.
Wie leest, leest zichzelf. Wie ademt, herkent de adem. Wie
luistert, hoort de stem die altijd al klonk. Dit is de uitnodiging:
terugkeren in wat nooit verlaten werd.
De kleine wereld is de wereld waar mensen wonen. De wereld
van landen en grenzen, van regels en gewoontes, van verlan-
gens en zorgen die komen en gaan. Het is de wereld die men-
sen vertrouwd lijkt, omdat ze er elke dag opnieuw in wakker
worden.
Maar er is ook een grotere wereld. Een wereld die niet met
het oog of met een telescoop te zien is. Deze grotere wereld
is ruimer en lichter, vol beweging en kleuren die in de klei-
ne wereld niet bestaan. Woorden zijn er overbodig, want ze
brengen alleen verwarring. In plaats daarvan spreekt die we-
reld in symbolen, in klanken en trillingen die rechtstreeks het
hart raken. Het is een wereld die niet gevangen kan worden in
regels of afspraken, een wereld die altijd dichtbij is en toch zo
vaak onopgemerkt blijft.
Wie er binnenstapt, merkt dat vrijheid het hoogste goed is.
Vrijheid om te ademen, te ervaren en eenvoudigweg aanwezig
te zijn.