Page 51 - Album compleet 2018-2.indd

Het verlangen van mij,
is om weer zo dicht mogelijk bij het gevoel te komen, zoals in die lesmiddag waarin de leraren samen met mijn wezen op reis gingen.
Naar de wereld van de Wijsheid om te gaan ervaren hoe het in de thuishaven voelt.
Hand in hand met de leraren naar een onbeschrijfelijk rustgevoel waar geen gisteren en geen morgen
en geen zorgen waren.
Het was een ongewone mooie ervaring en het liefst had ik dit gevoel voor altijd willen vasthouden. Maar dat betekent dat ik mijn lessen
van dit stoffelijk leven niet kan afmaken.
Een troost is, hoe verder ik in bewustzijn groei hoe meer ik in contact met mijn wezen ben. En ben ik nu in contact met mijn wezen, dan voelt het niet zo intens als toen,
toch is er al innerlijke rust.
Het is alleen jammer dat mijn denkkap
het nog steeds klaarspeelt om er mee vandoor te rennen. Maar goed dat ik weet, wanneer ik straks mijn jasje uit doe en deze niet mee op reis gaat,
dat ik dan weer helemaal één ben met mijn verlangen.
José