Page 69 - E-Book Two decades

จัากพระราชด็ํารัสัสัมเด็็จัพระนางเจั้าสัิริกิติ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลัวง เน่องใน วันเฉลัิมพระชนมพรรษา ณ์ ศาลัาด็ุสัิด็าลััย สัวนจัิตรลัด็า เม่อวันพฤหัสับด็ีที ๑๑ สัิงหาคม พุทธีศักราช ๒๕๕๔ ในเร่องทีเกียวข้องกับยาเสัพติด็ ความวา
“...เรอ่ งสัําคญั อกี เรอ่ งหนงึ ทขี า้ พเจัา้ อยากขอความ รวมม่ออยางจัริงจัังจัากรัฐบาลัแลัะคนไทยทั้งชาติ นันค่อ การแกป้ ญั หายาเสัพตด็ิ ทบี อ นทําลัายสังั คมไทยมาหลัายสับิ ปี แลัะนบั วนั แตจั ะรนุ แรงขนึ้ สัมยั กอ นชาวไทยภิเ่ ขาเคยปลัก่ ฝ่นิ พระบาทสัมเด็็จัพระเจั้าอย่หัว ทรงอุตสัาห์อาบเหง่อตางน้ํา ตั้งโครงการหลัวงขึ้นมาแก้ไข ชวนชาวไทยภิ่เขาให้หันมา ปลัก่ พช่ เมอ่ งหนาวแทน จันขณ์ะนพี้ วกเขาเลักิ ปลัก่ ฝ่นิ ไปแลัว้ พช่เมอ่งหนาวทํารายได็้ด็ีกวามาก
ข้าพเจั้าก็นึกวาจัะเบาใจัเร่องยาเสัพติด็ไปได็้ ทีไหนได็้ กลัับมีผ่่้ใช้ประเทศไทยเป็นทางผ่านของยาเสัพติด็ แลัะยงั มผ่ี ลั้่ กั ลัอบผ่ลัติ อกี ด็ว้ ย โด็ยเฉพาะชนด็ิ ทแี พรไ ด็เ้ รว็ ยงิ กวา เชอ่้ โรคคอ่ ยาบา้ เพราะสัารตงั้ ตน้ ในการผ่ลัติ ยาบา้ หาได็ง้ า ย ผ่ลัก็ค่อ คนไทยตกเป็นทาสัยาบ้าแลั้วลั้านๆ คน ทุกคนมีสัุขภิาพทรุด็โทรม ทั้งรางกาย จัิตใจั สัติปัญญา เสั่อมถอย ยาบ้าแลัะยาเสัพติด็ทง้ั หลัาย กําลัังทําลัายสัังคมไทยอยางนากลััว
ขา้ พเจัา้ ไมสั บายใจัเลัย ทมี ขี า ววา ยาบา้ มขี ายทกุ ตรอกซึ่อกซึ่อย แมก้ ระทงั ในโรงเรยี นหรอ่ ในวด็ั ผ่ผ่้่ ลัติ ยาเสัพตด็ิ แลัะผ่ข่้ายกําลัังทําตัวเป็นฆาตกรฆาลั่กหลัานไทยอยางเยอ่กเย็นนาเป็นหวงเหลัอ่เกิน
เมอ่ พ.ศ.๒๕๔๖ขา้พเจัา้ได็เ้คยมอบเงนิจัํานวนหนงึใหแ้กสัํานกังานคณ์ะกรรมการปอ้งกนัแลัะปราบปรามยาเสัพตด็ิ เพอ่ สันบั สันนุ การแกป้ ญั หายาเสัพตด็ิ ตอ มาสัํานกั งานคณ์ะกรรมการปอ้ งกนั แลัะปราบปรามยาเสัพตด็ิ ได็น้ ําเงนิ นไี้ ปสัมทบกบั งบประมาณ์ของสัํานกั งาน ฯ จัด็ั ตง้ั เปน็ กองทนุ ตอ ตา้ นยาเสัพตด็ิ ขนึ้ โด็ยขอใชช้ อ่ วา ‘กองทนุ แมข องแผ่น ด็นิ ’ มอบใหห้ มบ่ า้ น ทเี ขา้ รว มการแกป้ ญั หายาเสัพตด็ิ ใน พ.ศ. ๒๕๔๗ จัํานวน ๖๗๒ หมบ่ า้ น... ขา้ พเจัา้ เชอ่ แนว า รฐั บาลัตอ ไปจัะสัานตอ โครงการนี้ อนึง ถ้าสัังคมไทยปลัอยใหร้ ัฐบาลัทํางานฝ่่ายเด็ียวก็คงไมสัําเร็จั คนไทยทุกคนต้องผ่นึกกําลัังมาชวยกัน โด็ยเริมจัาก คนในครอบครวั กอ น ตอ จัากนนั้ กค็ อ่ คนในสังั คมทง้ั หมด็ตอ้ งชว ยกนั เปน็ หเ่ ปน็ ตาใหแ้ กก นั แลัะกนั ควรตอ ตา้ นแลัะประณ์าม ผ่ผ่้่ ลัติ แลัะผ่ค้่ า้ ยาเสัพด็ด็ิ รวมทงั้ แจัง้ ใหเ้ จัา้ หนา้ ทด็ี ําเนนิ การ ไมป ลัอ ยใหลั้ ก่ หลัานตด็ิ ยาโด็ยไมพ าไปรกั ษา ทา นตอ้ งใหเ้ วลัา แลัะใหก้ ําลังั ใจัในการฟ้น่ ฟ้ลั่ ก่ หลัานทตี ด็ิ ยา เพอ่ ใหเ้ ขากลับั คน่ มาเปน็ คนทมี คี ณ์ุ ภิาพของสังั คม แลัะเปน็ กําลังั ของครอบครวั ตอ ไป...”
65