Page 3 - สนทนาภาษาชาวบ้าน ตอนที่ 12 ทิฏฐุชุกัมมในกัมมฐาน

ทําทําไม ทําเพื่อให้บังเกิดผล คือ
๑. ไม่เสื่อมสูญในสมาธิที่เราได้ศึกษาและปฏิบัติ เพื่อคง
ไว้ ซึ่งสมาธิ
๒. เพื่อให้มีความแก่กล้ายิ่งขึ้น
พวกเราส่วนใหญ่เจริญสมาธิกันได้สูงสุดและบังเกิดผลแห่งความ สงบอย่างดียิ่งตามหลักการของพระพุทธศาสนา แต่แล้วก็ตั้งอยู่ใน ความประมาท ผมเคยพูดไว้แล้วว่าสมาธินั้นเสื่อมได้ เพราะมันเป็น โลกียธรรมไม่ใช่โลกุตตรธรรม ฉะนั้นความคงทนถาวรจะไม่มี เว้น เสียแต่ผู้นั้นได้ประพฤติธรรมปฏิบัติธรรมอันสมควรแก่ธรรมเท่านั้น พอผมพูดมาแค่นี้ อาจจะมีพวกเราหลายคนว่าเรื่องนี้ง่ายนิดเดียว แต่ ความจริงเทา่ที่ผมสังเกตมาผมยังไม่เคยเห็นใครประพฤติธรรมปฏิบัติ ธรรมอันสมควรแก่ธรรมที่ถูกต้องจริงสักคน เหตุที่จําเปน็ ต้องหยิบยก ขึ้นมาเพราะมีพวกเราหลายคนบอกว่า ทําไมมันไม่แก่กล้ายิ่งขึ้น ผมก็ หัวเราะ ที่หัวเราะนั้นเพราะเหตุไร เพราะเขาไม่รู้ตัวหรอกว่าเขา ประพฤติธรรมปฏิบัติธรรมอันสมควรแก่ธรรมหรือไม่ ดังนั้นสมาธิที่ ได้นั้นก็เสื่อมคลายลงไป มันไม่ถึงที่สุด แต่ถ้าไปพูดกันที่อื่น เขาบอก ว่าพวกเราเป็นผู้วิเศษไปแล้ว แต่ผมเห็นว่ายังเป็นเศษกระดาษเศษ ผ้าเศษผอ่ นมากกวา่ เราอยา่ ลมื วา่ การประพฤตธิ รรมปฏบิ ตั ธิ รรมใหถ้ กู ต้องตามพระพุทธศาสนานั้น ไม่ใช่เรื่องที่จะทํากันได้ง่ายๆ
ก่อนอื่นเราต้องรู้เสียก่อนว่าสมาธินั้นเป็นโลกียธรรม ไม่ใช่ โลกุ ตตรธรรมอย่างที่วิทยุและหนังสือพิมพ์ออกข่าวอาจารยน์ั้นอาจารย์ นี้ สํานักนั้น สํานักนี้ทําสมาธิแล้วกลายเป็นการหลุดพ้น นั่นไม่ใช่ พุทธศาสนาของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ได้ล่วงลับไปแล้ว แต่