Page 6 - สนทนาภาษาชาวบ้าน ตอนที่ 12 ทิฏฐุชุกัมมในกัมมฐาน

ในหลักการของพุทธศาสนา สิ่งประกอบที่สําคัญในการทําสมาธิมี อยู่ ๓ ประการ สิ่งนั้นคือ ตามภาษาบาลีเรียกว่า อาตาปี สติมา สัมปชาโน
อาตาปี หมายถึง ความเพียร สติมา หมายถึง การระลึกรู้ สัมปชาโน หมายถึง ความรู้สึกตัว
ถ้าผมพูดมาเพียงแค่นี้ พวกเราทั้งหลายก็คงจะยิ้มอยู่ในใจว่า สิ่งประกอบที่สําคัญ ๓ ประการนี้รู้มานานแล้ว มีความเพียร มีสติ มี การรู้สึกตัว แค่นี้รู้แล้ว แต่ผมว่าไม่จริง ความจริงไม่รู้ แต่เข้าใจว่ารู้ ไปอย่างนั้นเอง ทําไมผมถึงได้กล้าบอกว่าไม่รู้ เพราะความหมายของ อาตาปี ในที่นี้หมายถึงความเพียร ๔ ประการ ไดแ้ ก่
๑. เพียรป้องกันไม่ให้อกุศลธรรมหรือความชั่วเกิดขึ้น พอผมพูด มาแค่นี้ พวกเราก็บอกว่ารู้แล้ว ไม่ได้เอาความชั่ว ไม่ได้เอาอกุศลเข้า มาเลยตัวนรีู้้แลว้ทําอยู่แล้วเอาละผมรับฟังแล้วประเดี๋ยวคอยดู กันต่อไปว่ารู้จริงหรือไม่จริง
๒.เพียรละอกุศลธรรมหรือความชั่วที่เกิดขึ้นแล้วใหห้มดไปเอา อีกแล้ว บอกรู้แลว้ มีอยู่แล้ว ทําได้แล้ว
๓. เพียรสร้างกุศลธรรมให้เกิดขึ้น นี่ผมรับว่าพวกเราทุกคน มี แต่ ๒ ตัวแรกนี่ยังสงสัย
๔. เพียรรักษากุศลธรรมซึ่งสร้างขึ้นให้คงอยู่และทําให้เจริญขึ้น ตัวนี้ผมว่าพวกเรายังขาดอยู่ ถ้าไม่ขาด คงไม่ต้องอุทธรณ์ฎีกาหรอก ว่า แหมทําแทบแย่ ไม่เห็นแก่กล้ากันสักที หลายคนพูดอย่างนี้ ผม ก็นั่งหัวร่อก็เขาไม่ได้ถามว่าจะทําอย่างไร ก็เขาบอกเขาทํา ทําก็ทํา