Page 63 - Onze Haven +17

Column Ton Wesselink BEZOEK DE STAD
ÉN DE HAVEN
Toerisme en Rotterdam. Twee woorden die
onlosmakelijk met elkaar verbonden zouden moeten
zijn, maar jarenlang was dat niet het geval. In de wederopbouwperiode, de jaren vijftig, leek er gewoon even geen plek voor toeristen. Rotterdam was altijd aan het werk, in opbouw en dus (even) niet zo met toerisme bezig. Rotterdam werkstad werd het motto. Wie kent de diverse gezegdes niet als: “niet lullen maar poetsen” en in vergelijking met de hoofdstad: “In Rotterdam verdienen we het, in Amsterdam wordt het uitgegeven”.
Gaan we in Rotterdam dan alleen maar prat op het werkimago? De werkelijkheid is dat Rotterdam aan een ongeëvenaarde toeristische opmars bezig is. Vanaf de opening van de Erasmusbrug, het nieuwe Luxor – en daarna de Markthal en ons nieuwe Centraal Station - kunnen we rustig stellen dat de stad met haar moderne architectuur weer alle aandacht kreeg.
Toerisme leeft in Rotterdam, maar ons citymarketingbureau Rotterdam Partners heeft haar Rotterdam Informatiecentrum in het Schielandhuis wegens bezuinigingen moeten sluiten. Los van de benodigde bezuiniging is men er ook van overtuigd dat de meeste toeristen in de stad zich online laten informeren.
Gelukkig blijft het VVV-punt op Centraal Station wel open. Waarom begin ik over bovengenoemde sluiting? De reden is dat juist nu de Rotterdamse haven een compleet nieuw bezoekerscentrum bouwt op de Maasvlakte 2. Dit jaar al open voor publiek.
Is dat niet vreemd? Eigenlijk niet. Daar waar de gemiddelde toerist haar weg in het Rotterdamse (ook) online goed weet te vinden, gaat deze regel nog niet altijd op voor
de bezoeker aan de haven. Uiteraard heeft Rotterdam de befaamde jaarlijkse Wereldhavendagen. Helaas is dat maar een weekeinde. Er wordt vooral nog gewerkt in de haven en dat is dus één groot veiligheidsgebied waar je vaak alleen op gepaste afstand vanaf de Maas van kunt genieten.
Laatst zat ik in de trein en luisterde onbewust mee
met twee enthousiast pratende jonge vrouwen. Het
ging over hun opleiding en ik kon hieruit afleiden dat
ze scheepswerktuigkunde studeerden. Beide vrouwen hoopten snel in een machinekamer aan de slag te kunnen. En ik vroeg mij af waar zij hun inspiratie om deze opleiding te gaan volgen hadden opgedaan. Was dat wellicht tijdens de Wereldhavendagen of tijdens een excursie naar het Educatie Innovatie Centrum (EIC)? Of hadden zij als kind
al het huidige bezoekerscentrum FutureLand bezocht? Wie het weet mag het zeggen. Eén ding is wel duidelijk. De haven heeft deze jonge mensen nodig. De keuze voor een toekomstig beroep maak je, omdat iets of iemand jou ooit geïnspireerd heeft. Een havenbezoekerscentrum is zo’n inspiratiebron. Futureland moet op haar locatie wijken voor industrie. Maar het nieuwe bezoekerscentrum Portlantis
is bijna gereed. Alle kennis en ervaring is in het design en functionaliteit van het gebouw gestopt om bezoekers te gaan inspireren. Zet daarom alvast een toekomstig bezoek aan Portlantis op uw bucketlist voor 2024.
Foto: Luc Büthker
ONZE HAVEN • 63