Page 23 - Editie 2

Vanwaar dat optimisme?
“We hadden vertrouwen in de club en in het elftal, zaten in een sterke fase.
In de Nederlandse competitie bleven we van september 1978 tot december 1979 zelfs ongeslagen Dus ja, we waren positief. Er kwam natuurlijk iets heel anders uit want uiteindelijk verloren we met 4-1, maar goed.”
Komt me bekend voor.
Wat weet je nog van de reis?
“Het was best lastig, want ik zat nog
op school. Maar ik ben ’s ochtends
heel vroeg naar Rotterdam gegaan en van daaruit in een stampvolle trein, de Feyenoord Express heette dat toen, naar Duitsland. Er zaten een paar duizend man in, het was echt een belevenis. Van de stad weet ik niet heel veel meer, nog wel dat het regende. En dat we door het zakendistrict van Frankfurt liepen. Wat best heel vreemd was, dat je ineens met een paar duizend Feyenoorders tussen al die kantoren loopt.”
En dan het stadion en de wedstrijd...
“Het stadion was heel groot, met een enorme sintelbaan, daardoor leek het nog groter. We stonden in de regen achter de goal met een heel grote groep. Bij Frankfurt speelde een Koreaan die heette Bum-kun Cha. We hadden bedacht dat het leuk zou zijn om te zingen: ‘Bum-kun Cha hahahaha’. Alleen scoorde hij, gaf hij een assist en werd hij de ster van de avond. Dat liedje was dus een beetje voorbarig, haha.
Het was wel ontzettend mooi om mee te maken, die saamhorigheid te voelen. Dat kende ik al vanuit Nederland, was altijd al zo bij uitwedstrijden, maar nu was het écht een grote groep die naar Duitsland ging.”
Werd er nog een beetje
kattenkwaad uitgehaald?
“Er zal best iets gebeurd zijn, er gebeurde altijd wel wat in die trein, maar ik kan het me niet herinneren.
Er werd ongetwijfeld veel gedronken, het was gezellig. Er waren geen veldslagen of zo, als je dat bedoelt. Al werd Duitsland in die tijd nog wel erg gehaat door veel mensen in Rotterdam. Het is nu wat langer geleden, maar het bombardement was nog best wel vers. Een hele generatie die dat bewust had meegemaakt, was nog in leven. Dat vertaalde zich in die tijd naar rivaliteit en haat naar alles wat Duits was.
In Rotterdam woog het extra zwaar, we hadden het gevoel dat we de eer van de stad moesten verdedigen en hooghouden.”
Dat is niet helemaal gelukt dan!
“We verloren dik, ja. Dat was wel een anticlimax. Ik herinner me nog een soort marketingcampagne vanuit Feyenoord om De Kuip vol te krijgen voor de returnwedstrijd. Toen werden er stickers gemaakt met ‘3-0 in De Kuip en Frankfurt krijgt een stuip’. Iedereen moest erin gaan geloven dat je thuis wel even met 3-0 zou winnen.”
Hoe was de terugreis? Moest je toen meteen weer naar school?
“Veel mensen sliepen. Met een paar jongens bleef ik wakker en hebben we best nog plezier gehad. Ondanks de gebroken nacht ben ik meteen naar school gegaan. Daar moest ik op het matje komen bij de adjunct-directeur.
Ik had natuurlijk gespijbeld. ‘Ik weet
wel waar je gisteren was’, zei hij, haha. Hij begreep het, maar moest me wel straf geven. Corvee in de kantine, het schoolplein aanvegen. Met anderhalf uur was ik ervan af, ik kwam dus goed weg.”
Eintracht Frankfurt – Feyenoord
28 november 1979
Stadion
Waldstadion
Toeschouwers
40.000
Opstelling Feyenoord
Ton van Engelen, Bennie Wijnstekers, Michel van de Korput, Ivan Nielsen, Jan van Deinsen, Wim Jansen, René Notten, Roger Albertsen, Gerard van der Lem, Jan Peters, Pétur Pétursson
Invallers
André Stafleu, Richard Budding
Uitslag
4-1
Doelpuntenmaker(s)
André Stafleu
OKTOBER 2025
23