Page 79 - Editie 2

ROOD-WITTE BRIL
OKTOBER 2025
79
TOSS
“Waarom fluiten ze nou?”
De man achter mij klinkt oprecht verbaasd. Nieuw
in De Kuip, gok ik. Feyenoord heeft net de toss verloren en dus wisselen onze spelers van helft en beginnen ze richting de gele zijde. Dat is vloeken in de kerk, want daar wil het legioen Feyenoord pas in de tweede helft zien spelen.
Waarom? Omdat een wedstrijd meestal in de tweede helft wordt beslist en dan willen we onze jongens
zo dicht mogelijk bij de fanatiekste aanhang zien en dat is aan de noordzijde van het stadion. Het kabaal daar geeft onze spelers vleugels en die van de tegenstander knikkende knieën.
Als de tegenstander de toss wint, kiest-ie er meestal voor dat Feyenoord begint naar de noordzijde. En wij belonen die keuze met een ouderwets fluitconcert. Het is een vertrouwd ritueel geworden.
Maar is het ook écht zo dat Feyenoord meer punten pakt als het de tweede helft richting de gele zijde speelt? Die vraag legde ik voor aan Professor Feyenoord Hans Twigt en Feyenoord-datafreak Henk van den Dungen. Beiden krabden zich achter de oren. Geen idee.
Dus dook ik met mijn jongste zoon in drie seizoenen Eredivisie, KNVB beker en Europees voetbal. Inclusief Fenerbahçe, NAC en sc Heerenveen van dit seizoen. Wat blijkt? Gemiddeld halen we 2,2 punt als we in de tweede helft naar de noordzijde spelen en 2,1 punt als dat niet zo is. Er is nauwelijks verschil. En nu? Doen we hier iets mee? Nee, natuurlijk niet. Data zijn goed, maar geloof is beter en bijgeloof is het best. Dus de volgende keer dat de tegenstander de toss wint en ervoor kiest dat Feyenoord begint
in de richting van de noordzijde, fluiten we gewoon weer en nu harder dan ooit. Daarna geven we de tegenstander een ongenadig pak slaag. Dat werkt dan niet in het voordeel van de data, maar wel in dat van Feyenoord.
Frans Reichardt