Page 65 - Hand in Hand editie 3
P. 65

      moment. Ik heb Arne Slot een bronzen Kuip én zijn eigen shirt gegeven. En toen kreeg ik nog een omhelzing ook.” Het werd nog specialer toen beelden van dit moment wereldwijd werden uitgezonden, zelfs door Liverpool.
Een ander memorabel moment vond plaats in Manchester. Koen vertelt lachend over de uitwedstrijd tegen Manchester City: “Je moet geen nieuwe schoenen aantrekken op een Europese awayday als het ook nog eens zeikt van de regen.” Uiteindelijk liep hij op blote voeten op Schiphol vanwege de blaren. Maar het mooiste deel van dat avontuur was het vooroplopen in de Corteo met zijn Feijenoorder-vlag.
Geen beperking door stotteren
Wie Koen kent en hoort praten, weet dat hij stottert. Koen laat zich daar niet door beperken, zowel niet als ondernemer, vrijwilliger of supporter. “Degene die er problemen mee kan hebben, is degene met wie je praat. Die kan het als irritant ervaren. Maar dat is hun probleem. Ik kies bewust of soms onbewust mijn
woorden als ik bijvoorbeeld met een bepaalde klank mijn zin wil beginnen. Af en toe probeer je daar omheen
te praten of dat ene woord ergens tussendoor in een zin te plakken. Maar dat is iets wat ik voel. Een stotteraar zal het herkennen wat ik bedoel.”
Winst maken met vrijwilligers
Koen kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk vrijwilligers zijn. “Zonder kunnen we niets”, stelt hij resoluut. Dankzij hun inzet kon De Feijenoorder in 2024 zelfs een status als SBBI (Sociaal Belang Behartigende Instelling) verkrij- gen, wat belastingtechnisch voordelig is. “Als wij winst maken, wat geen doel op zich is, dan komt dat echt door de vrijwilligers.” Met de winsten wordt dan gespaard voor een supportersonderko- men, de sfeeracties of bijvoorbeeld het goedkoper aanbieden van een suppor- tersreis. Hij ziet de rol van vrijwilligers als essentie voor het voortbestaan en de groei van de vereniging. “Als we voor elke vrijwilliger een betaalde kracht moeten inzetten, kunnen we bepaalde dingen niet of minder doen.”
Op de vraag of Koen over vijf jaar nog steeds actief is als penningmeester, is zijn antwoord eerlijk. “Geen idee. Dat
is afhankelijk van zoveel factoren. Zou ik het willen? Zoals het nu gaat, wel. Afhankelijk van zoveel situaties zowel zakelijk, privé, bestuur, kantoor en uiteraard met de club. Ik bekijk het heel nuchter. Maar ik vind het leuk en dát is het belangrijkste.”
‘EIGENLIJK BEWAAK IK GEWOON DE CENTEN EN ZORG IK ERVOOR DAT WE DE BEGROTING NIET TE VER OVERSCHRIJDEN
OKTOBER 2024
65






















































































   63   64   65   66   67