Page 25 - Gers! Magazine 28

Rotterdam en haar bijnamen voor gebouwen: het is inmiddels een traditie geworden die ouder is dan een gegeven gebouw zelf. Rotterdam heeft er een houtje van om een gebouw alweer omver te knallen terwijl wij Rotterdammers onze harses nog breken over een spitsvondige bijnaam.
De bijnamerij is natuurlijk vooral bedoeld als middelvinger-met- knipoog naar de beleidsmakers en de chique dames en heren in de architectenkantoren aan de Parklaan. Het ene na het andere architectonische hoogstandje kwam door hún toedoen tot stand, eerlijk is eerlijk, maar laten we Rotterdam nog wel een beetje Rotterdams houden. Dus beide beentjes op de grond en vooral niet te deftig willen doen.
Onze relativeringsdrift is ongeëvenaard. Niet-Rotterdammers leggen het uit als een minderwaardigheidscomplex, het tegendeel is echter waar. Wij Rotterdammers lijden juist aan een chauvinistisch meerwaardigheidscomplex dat ruimte laat aan creativiteit en humor.
‘Wij Rotterdammers lijden aan een chauvinistisch meerwaardigheidscomplex dat ruimte laat aan creativiteit en humor’
Het begon natuurlijk allemaal met de Pluk-Me-Kaalstraat, verwijzend naar de Puntegaalstraat waar de Belastingdienst ooit gehuisvest was. Andere overbekende bijnamen zijn de Koopgoot, de Zwaan en de Hoerenloper.
Minder bekend is de Kotsbak, omdat ik die zelf verzonnen heb voor dat schotelachtige ding van ene Frans de Wit dat middenin het Prinsenpark in de Alexanderpolder staat. Het had het laagste punt van Nederland moeten markeren, maar de Kotsbak stond er nog niet of Nieuwerkerk aan den IJssel ging er met dat diepterecord vandoor.
Humor zoiets.
En nu is in het Museumpark een iconisch gebouw verrezen dat staat te popelen om gebijnaamd te worden: Depot Boijmans Van Beuningen. Tot twee keer toe mocht ik het depot al persoonlijk bezoeken. Ik interviewde museumdirecteur Sjarel Ex die in zúlke eenvoudige bewoordingen het doel van het eivormige depot uitlegde, dat ik meteen op de bijnaam Het Ei van Ex kwam. Je hoeft immers geen Peter Houtman te heten om voorzetten binnen te koppen.
In 2018 schreef ik een stuk over de spiegels van Het Ei van Ex die de buitenwanden zullen vormen. Met bovenop het depot een dakterras restaurant, zo begreep ik van Minke van Hooff van Boijmans. Spiegelei!, bedacht ik. Gelijk een leuk idee voor de menukaart.
Nou, wat wordt het, Rotterdam: Spiegelei of Het Ei van Ex?
MARCO HENDRIKS
EIGEN-ZINNIG SCHRIJVENDE SPOOKRIJDER DIE MET EEN ANDERE PEN NAAR ROTTERDAM KIJKT
25
COLUMN
BEELD: MARIEKE ODEKERKEN
Spiegelei of het Ei van Ex?