Page 82 - HAND IN HAND 10

UIT STAND
Een fietsongeval houdt deze columnist tijdelijk gekluisterd
aan bank en beeldbuis. Met een gehavend sleutelbeen kijk je natuurlijk naar de Giro, maar
er is ook volop gelegenheid om prachtige documentaires over de Feyenoord-historie met daarbij behorende idolen te bewonderen. En tussendoor is het vooral veel dutten. Zodra de opiaten hun werk gaan doen, duurt het niet lang meer of ik verkeer in een overwegend roze getinte roes.
Roze vanwege de huiskleur van
de Ronde van Italië, roze vanwege de ongekende successen en positiviteit die Feyenoord omringen sinds Arne Slot de poorten van De Kuip binnenreed. Bijvangst van de pijnstillers is ook een groot aantal dromen, die in een ongekend tempo over elkaar heen struikelen. Ik zal u de vreemdste varianten besparen, maar wat steeds terugkeert, is een prettige versie die het vermelden waard is. Hierover zo dadelijk meer.
Een droom die ik eveneens al diverse malen mocht herbeleven,
is een variant op wat Lutsharel Geertruida vorig seizoen overkwam. Zijn al vrijwel beklonken transfer naar Leipzig ketste op het laatste moment af en ik heb de laatste dagen een versie bij elkaar gehallucineerd waarin Liverpool plechtig meldt om ‘moverende redenen af te zien van de transfer
ROZE
van Arne Slot’. De reden varieert. De ene keer is ‘onze’ Arne in beschonken staat aangetroffen
in het centrum van Liverpool in een Man. United-shirt, de andere keer heeft hij in een glashelder betoog op BBC 1 uitgelegd waarom het koningshuis niet meer van deze tijd is en dat de Engelsen
het geld beter kunnen besteden aan een verdubbeling van de spelerssalarissen voor voetballers én coaches niet te vergeten. Hoewel het werkelijkheidsgehalte van
beide hersenschimmen niet heel groot lijkt te zijn, is een dergelijke uitkomst ook niet geheel uit te sluiten. Er zijn wel gekkere dingen gebeurd. Dit seizoen bijvoorbeeld nog. Tweemaal zelfs in de duels tegen onze Amsterdamse vrienden.
De meeste dromen zijn bedrog, maar niet allemaal. Zo hoop ik met heel mijn hart en gebutste
lijf dat een andere terugkerende slaap-waak-beleving werkelijkheid mag worden. Daarin blikt een hoogbejaarde Jan Boskamp terug op 25 jaar Feyenoord-successen
in de periode 2025-2050. Vele kampioenschappen en bekers komen voorbij in een digitaal filmdagboek dat hij glunderend doorbladert. Af en toe is er een dipje met een derde en zelfs een vierde plaats, maar alle jaren is er dezelfde herkenbare en gedurfde speelstijl. “Dat is de Arne Slot-handtekening”, zegt de ware Feyenoord-
ambassadeur in mijn droom. Het digitale boek toont de continuïteit van een telkenmale kolkende Kuip, van jeugdspelers die doorbreken, van naar Rotterdam terugkerende gelouterde vedetten, van Europese successen, van consistent werkende beleidsbepalers, die zich niet laten leiden door de waan van de dag of door eigen gewin, maar de missie en kernwaarden van Feyenoord steevast voor ogen houden, van beloftevolle en gearriveerde coaches die het eervol vinden om Feyenoord te mogen leiden, van heerlijke derby’s en Klassiekers, van prachtige doelpunten en door spelers meegezongen lijfliederen...
Aangekomen bij het jaar 2045
zoemt de camera in op een gedistingeerde, ietwat gerimpelde en met een Engelse trenchcoat getooide heer. Hij heeft prachtige
en succesrijke avonturen achter
de rug bij internationale topclubs
en hij was de eerste bondscoach
die het Nederlands elftal met een nieuw soort ‘totaalvoetbal’ naar de wereldtitel leidde. Nu keert hij terug bij de club waar hij een waar wonder bewerkstelligde. Hij was degene
die de Sleeping Giant liet ontwaken en daarmee het begin markeerde van een diverse decennia durende bloeiperiode. “Welkom terug Arne”, prevelt Jan Boskamp.
Ton Brands
82
HAND IN HAND