Page 64 - Hand in Hand 04

Vorig seizoen liep mijn dochtertje Olivia (nu 11) aan de hand van Santiago Giménez het veld van de Galgenwaard op en zag haar broer Ferron (nu 15) de opkomst vanaf de tribune. Nu zitten we voor het eerst met z’n drieën naast elkaar bij een uitwedstrijd.
Vanaf de korte zijde zien we wederom een prima wedstrijd van Feyenoord (0-2). Dit belooft wat voor de Klassieker van aanstaande woensdag tegen Ajax. Als we Benfica thuis van de mat tikken en in een uitverkochte Galgenwaard Utrecht de baas zijn, dan moeten we
in onze eigen Kuip ook van Ajax – op dit moment slechts een subtopper – kunnen winnen. Toch?
Woensdag 30 oktober 2024
De laatste minuten van de Klassie- ker zet Vak S het ‘Ga staan als je voor Feyenoord bent’ in, maar op de andere vakken heeft niemand zin om mee
te doen. Na het laatste fluitsignaal is iedereen gelaten. De meeste mensen lopen zwijgend naar hun auto, fiets, tram of trein. Wat een deceptie.
Ergens diep vanbinnen, hoopte ik op een herhaling van de glorieuze 6-0
van vorig seizoen, al zou ik dat vooraf nooit hardop zeggen. Maar met een 1-0 overwinning op de aartsrivaal had ik natuurlijk ook al genoegen genomen... Wat als Wellenreuther níét die twee blunders had gemaakt? Wat een enorm verschil met het spel van precies een week geleden in Lissabon.
Zaterdag 2 november 2024
De nederlaag tegen Ajax dreunt nog steeds na. Je voelt het gewoon in De Kuip. Ook tegen AZ is het spel niet best en komen we op een 0-1 achterstand, waarna het met hangen en wurgen
3-2 wordt. ‘t Had niet veel langer moet duren, want dan was het misschien nog 3-3 geworden.
Woensdag 6 november 2024
Ger ziet het in de 83e minuut, bij een stand van 1-2, niet meer zitten. De penalty van RB Salzburg wacht hij niet meer af en hij beent chagrijnig van Vak R. Dat de Oostenrijkers de strafschop missen, krijgt hij niet meer mee, net als de 1-3, die drie minuten later alsnog valt.
Waren die drie goede wedstrijden op rij (Go Ahead Eagles, Benfica en
FC Utrecht) dan gewoon incidenten
en zijn we dan toch niet zo goed als
we (eventjes) dachten? Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar voor een voetbalsupporter. Slechts twee weken geleden waren we nog euforisch in Lissabon en vanavond zien we in
eigen stad een hemeltergend slechte wedstrijd...
Zondag 10 november 2024
Vanaf nu bekijken we het gewoon weer van wedstrijd tot wedstrijd en niet meer naar een hele serie van wedstrijden. Als je zo speelt zoals tegen Salzburg,
is immers élk duel lastig. Met de huidige vorm zien medesupporter Bart en ik de uitwedstrijd in Almere, waar
we het onder koning Arne Slot ook al lastig hadden, vooraf somber in. We treinen naar Flevoland en pakken op Almere Centraal een ov-fiets. Na een toeristische route door de polder komen we na een kwartier bij het Yanmar Stadion aan. Het stadion past precies
bij Almere: steriel en zielloos. De thuishaven van, pakweg, FC Dordrecht is weliswaar oud en krakkemikkig, maar heeft tenminste wel karakter.
Ook vandaag is het wederom niet
best wat Feyenoord laat zien. Als
zelfs Gernot Trauner, een van de
meest betrouwbare spelers van de afgelopen seizoenen, gewoon ballen gaat inleveren, houdt het wel een beetje op. Als Statler en Waldorf, de oude mannetjes van The Muppets, foeteren Bart en ik de hele wedstrijd op het elftal van Brian Priske.
Diep in de tweede helft schrikken
we ons een hoedje als een Almere- supporter met een verschrikkelijk Mokums accent iets onverstaanbaars over de tribune blèrt. Zijn uithaal gaat door merg en been en mijn nekharen gaan er letterlijk van overeind staan. Drie punten in de knip en snel wegwezen hier, denken Bart en ik dan ook na afloop van de met 1-4 gewonnen wedstrijd en we racen terug naar het hoofdstation van Almere.
Eenmaal in de trein discussiëren we over de resultaten van de afgelopen weken. Vanaf Girona hebben we het hele ‘blok’ met op papier lastige wedstrijden gewonnen - op die tegen Ajax en Salzburg na. Moeten we daar nu eigenlijk tevreden mee zijn, of niet?
64
HAND IN HAND