Page 7 - Hand in Hand 04
P. 7
R
ANZA
Na Julio Ricardo Cruz en Lucas Pratto heeft Feyenoord opnieuw een Argentijnse spits in de gelederen: Julián Carranza. De energieke aanvaller maakte afgelopen zomer de overstap van Philadelphia Union naar Rotterdam-Zuid. Carranza voegt het Argentijnse vuur en de passie toe aan het aanvalsspel van de Rotterdammers. Met zijn onvermoeibare werkethiek en scherpte voor het doel, is hij vastberaden om Feyenoord naar nieuwe successen te schieten.
Tekst Ilona van der Werf Beeld Yannick Verhoeven
Het was een bijzonder moment in de 77ste minuut in Deventer. Carranza had zojuist de 0-5 op het scorebord gezet, maar de vreugde werd al snel getemperd: de vlag voor buitenspel ging razendsnel omhoog. Voor de Argentijnse spits volgden enkele zenuwslopende minuten, want dit was niet zomaar een treffer voor de statistieken. Het was zijn allereerste doelpunt in Feyenoord-dienst. “Ik wist dat het kantje boord was of het buitenspel zou zijn”, vertelt Carranza. “Direct na mijn doelpunt hoorde ik het fluitsignaal en ik was bang dat ik nét offside stond. Maar toen de scheidsrechter uiteindelijk naar de middenstip wees, voelde ik een enorme blijdschap. Mijn eerste goal voor Feyenoord... dat is gewoon een heerlijk gevoel.”
De spits kijkt ook terug op een periode van aanpassing, waarin niet alles vanzelf ging. “In het begin moest ik echt even wennen”, geeft hij toe. “De
intensiteit in de eredivisie ligt een stuk hoger dan wat ik gewend was. Elke training en wedstrijd vraagt veel van je, zowel fysiek als mentaal. Het tempo ligt hoog, de ruimtes zijn kleiner en je moet constant scherp blijven. Dat was even wennen, maar juist die uitdaging heeft me sterker gemaakt.”
Carranza merkt dat hij zich inmiddels steeds beter weet aan te passen aan de speelstijl en het niveau. “Nu voel ik me steeds comfortabeler aan de bal en kan ik mijn kwaliteiten laten zien. Het helpt dat ik steeds beter mijn plek vind binnen het team. Het vertrouwen van de trainer en mijn medespelers geeft me een enorme boost. Het zelfvertrouwen is er en ik ben er klaar voor om belangrijk te zijn voor Feyenoord.”
Familie
Voor Carranza was er altijd maar één droom: profvoetballer worden. “Ik heb
ook even rugby en basketbal gespeeld, maar voetbal was vanaf het begin mijn grote passie”, vertelt hij. “Mijn familie speelde een enorme rol in het najagen van die droom. Mijn ouders hebben
me altijd gesteund, zowel in goede als in moeilijke tijden. Ik herinner me nog hoe mijn moeder me overal naartoe bracht. Of het nu ging om een vroege training, een belangrijke wedstrijd of een toernooi ver weg; ze zorgde ervoor dat ik er altijd stond. En ze bleef kijken, aanmoedigen en me steunen, waar ik ook speelde.”
“Mijn familie betekent alles voor me. Zonder hen was ik nooit zover gekomen. Ze hebben niet alleen offers gebracht om mij te laten voetballen, maar gaven me ook de kracht en motivatie om door te zetten, zelfs als het moeilijk werd. Ze zijn nog steeds mijn grootste supporters en dat gevoel draag ik altijd met me mee, waar ik ook speel.”
