Page 33 - Hand in Hand editie 2

MUZIEK
‘SOMS ZITTEN ER MENSEN IN DE ZAAL DIE MIJ BELACHELIJK WILLEN MAKEN. MAAR IK LACH HEN UIT, WANT IK GA AAN HET EIND VAN DE AVOND MET HUN CENTJES NAAR HUIS
Lederhosen
Willie Batenburg (1927-2000) werkt jarenlang op de sociale werkplaats
in Dordrecht. Muziek is zijn grote
hobby; zijn vader was straatmuzikant
in Zaltbommel en leerde hem banjo, gitaar, contrabas en slagwerk spelen. Na zijn werk speelt hij vaak muziek
voor zijn maten en voor vrienden en bekenden. De liedjes pikt hij op via de Arbeidsvitaminen, want de radio staat de hele dag aan. Rond zijn zestigste krijgt de verstandelijke beperkte Batenburg bekendheid. Hij is nauwelijks 1,50
meter groot, treedt op in lederhosen en begeleidt zijn onverstaanbare teksten in een door hemzelf verzonnen brabbeltaaltje op de banjo.
Radio Rijnmond
Willie wordt ‘ontdekt’ door producer Wally McKey, een van de leden van
de band Lemming. Er komt een cassettebandje met liedjes en een exemplaar daarvan komt terecht bij Wim Kerkhof van de Amazing Stroopwafels. Die heeft een programma op Radio Rijnmond en draait er wat van in
een item over regionale artiesten. Radiocollega Hans van Vliet pikt het op en zorgt voor publiciteit en populariteit. Er kan duizend gulden gewonnen worden door de luisteraar die in de uitzending
de woorden van Willie precies mee kan zingen. In 1993 en 1994 scoort Willie
een aantal hits, waarvan de bekendste Oene Maine Matsj Tirol is. Daarnaast heeft hij nog een Top 40 notering met het nummer Willies Kerstfeest.
Huppie huppie huppie huppie Feyenoord dat is m’n cluppie Huppie huppie huppie huppie Feyenoord 1 is kampioen
Sliedrecht
Bij het kampioenschap van Feyenoord in 1993 wordt een cd uitgebracht
met oude en nieuwe liedjes. Daarop
staat Huppie Huppie Huppie van Willie Batenburg. Een oude bekende van Johnny Hoes in een nieuw jasje. Eigenlijk heeft hij het nummer voor voetbalvereniging Sliedrecht gemaakt. Huppie, huppie, huppie, Sliedrecht is mijn cluppie. De Feyenoord-versie is dus snel te maken. Zoals gebruikelijk maakt Willie een eigen tekstversie, die nauwelijks te verstaan is. Maar wat maakt het uit, het gaat om het refrein.
Gaan we lekker voetballen in het grote stadion
Gaan we even winnen en lekker ertegenan
Een en een is twee op het hele grote veld
En Feyenoord kampioen
Champions
Verder op de cd nog een rudimentaire versie van Olé Olé We Are The Champi- ons. Ook weer onverstaanbaar goed. Willie blijft bescheiden en ziet zichzelf niet als een grote ster. “Ik schijn iets unieks te hebben. Waar ik ook kom, zingen en dansen mensen mee.” Hij past daarbij in een traditie van authen- tieke outsiders als Tiny Tim, Mrs. Mills en de Legendary Stardust Cowboy. Later werd het een gewoonte om bij talentenjachten op televisie dit soort eigenzinnige artiesten met de grond gelijk te maken. Zou Willie de auditie- ronde van Idols hebben overleefd?
Olé Olé Olé Olé Olé
We are the champions
We are the champions
Olé Olé Olé Olé Olé
We are the champions
Valt niet mee
Er is weer niks meer aan te doen En alles kampioen
Begrip
De maatschappelijk werker die Willie begeleidt, is positief over de muzikale
carrière van zijn protegé. “Meneer Batenburg is een begrip geworden
in Dordrecht. En verstandelijk gehandicapten hebben voor het eerst een ‘bekende Nederlander’ die een van hen is.” Ook Willie benadrukt graag de positieve kanten. “Soms zitten er mensen in de zaal die mij belachelijk willen maken. Maar ik lach hen uit, want ik ga aan het eind van de avond met hun centjes naar huis.”
Gaan we samen voetballen op het hele grote veld
En dan is het heel een grote grote held
Gaan we samen voetballen ene knalt ‘m erin
En we gaan d’r tegenaan
Open dag
Huppie huppie wordt natuurlijk massaal meegezongen op de tribunes. Af en toe treedt Willie op in De Kuip. Een hoogtepunt is de Open Dag van 1995, waar Willie voor 48.000 toeschouwers zingt, voorafgaand aan de ploegenpresentatie. In 1999 mag hij weer optreden in De Kuip voorafgaand aan de kampioenswedstrijd en zelfs op het balkon van het stadhuis. En dan is er onverwacht het laatste optreden.
Op vrijdag 28 januari 2000 organiseert de Feyenoord Supportersvereniging een groot supportersfeest in het Maasgebouw. Naast Wally Preyll, de Toupets en de Boswachters verzorgt Willie een optreden. Hij voelt zich al niet lekker en staat te wankelen op zijn benen, maar niemand heeft iets
in de gaten. Vlak na de show zakt hij bij de auto in elkaar en zijn manager brengt hem naar het ziekenhuis. Een hartaanval is hem fataal. Voor aanvang van de eerstvolgende wedstrijd, het bekerduel tegen AZ, wordt Willie herdacht en klinkt uit vijftienduizend kelen: Huppie Huppie Huppie.
SEPTEMBER 2024
33