Page 57 - HAND IN HAND editie 05

DECEMBER 2023
57
‘DAN HOORDE IK NOG NET DE SUPPORTERS IN HET STADION NOG JUICHEN. DAT WAS ZOIETS MOOIS, DAAR KREEG IK KIPPENVEL VAN’
het balkon en dan hoorde ik nog net de supporters in het stadion juichen. Dat was zoiets moois, daar kreeg ik kippenvel van. En mijn opa was de olieman van Zuid en die leverde ook spullen zoals wasmiddel aan De Kuip. Ik was een jaar of vier toen ik voor het eerst met hem meeging naar Feyenoord. Hij was heel bekend op Zuid en
dat was dan best wel vervelend
om met hem mee te gaan, want
hij werd om de honderd meter
wel door mensen aangehouden voor een praatje, want iedereen kende hem natuurlijk. Dan zei ik ‘kom nou, opa!’ en dan gingen
we weer verder. Totdat hij weer tegengehouden werd. Eigenlijk was het dus onvermijdelijk om niet voor Feyenoord te zijn.”
“De eerste wedstrijd die ik zo
met mijn opa zag, speelden Coen Moulijn en Wim van Hanegem en Wimpie Jansen nog”, gaat Marcello verder met zijn herinneringen ophalen. “Het stadion was toen helemaal vol. Volgens mij was het tegen Telstar of zo. Ik was toen trouwens al een beetje brutaal.
De wedstrijd was op een gegeven moment een beetje mat en het hele stadion was stil. Er zaten toen nog ‘normale’ mensen, weet je wel? En toen riep ik opeens heel hard ‘HUP FEYENOORD!!’ en toen moest iedereen lachen in dat vak. Dat was echt leuk en mijn opa
was trots. Dat was de eerste keer
voor mij. Het gekke is, dat toen dat stadion nog helemaal stil kon zijn en kwamen verkopers de tribunes nog op met bakken vol frikandellen en kroketten. Daar lag dan een theedoek overheen om het warm te houden. Echt geweldig.”
Waarschijnlijk heeft Libero het gesprek over frikandellen en kroketten gehoord, want hij staat vlak daarna bij ons aan tafel met een groot bord vol met onder andere mortadella, bresaola, prosciutto di Parma, salami, olijven, gedroogde tomaten, een bordje
met Italiaanse gehaktballetjes en knapperig Italiaans brood. Zelfs in de koude en donkere dagen voor kerst komt de warmte die wij in Nederland met Italië associëren hier in La Salute in Hillegersberg naar je toe. Het is op zijn zachts gezegd geen straf om hier te mogen zitten.
“Weet je”, zegt Marcello tussen twee happen bresaola door, “mijn favoriete spelers ever zijn Wim van Hanegem en Coen Moulijn. Maar
ja, dat is bij de meeste supporters, denk ik wel zo. Van het elftal van nu vind ik Trauner geweldig. Hij is erg stabiel. Van zulke spelers kan ik erg genieten.”
En met die woorden genoten wij nog even in La Salute waar ook Marcello’s dochter nog even aan kwam schuiven.