Page 24 - Hand in Hand editie 10

en achtergronden ontmoet: jong, oud en uit allerlei beroepen. Dat zorgt telkens voor mooie gesprekken.
Als geboren en getogen Zuid- bewoner – eerst in Rijnhaven
en later in Charlois – voel ik me sterk verbonden met de club. Als
je in Rotterdam woont, ontkom je eigenlijk niet aan Feyenoord. Maar de liefde voor de club is pas echt gaan leven sinds ik hier ben komen werken. Soms hoor ik, na een lange werkdag, in mijn eigen achtertuin zelfs het gejuich uit De Kuip – als de wind goed staat. Dat is een magisch moment.”
Overname van het café
“Het is moeilijk te zeggen hoe lang het café precies bestaat, maar foto’s uit de Tweede Wereldoorlog tonen aan dat het al decennialang een begrip is. Ik ben inmiddels drie jaar eigenaar van deze kroeg. Zes jaar daarvoor was het mijn moeder die de zaak draaiende hield. Ze had hier al eerder gewerkt. Toen was het café nog van Sjaan en Sjors Gooijer. Die waren tien jaar eigenaar, na
hun overstap vanuit Café Nieuw Feijenoord. Toen ze met pensioen gingen, vroegen ze mijn moeder: ‘Is het niks voor jou en je dochter om de zaak over te nemen?’ Zelf
had ik toen een andere baan, maar mijn moeder zag het als een mooie kans om het café voort te zetten.
De horeca vraagt veel, vooral als je ouder wordt. Mijn moeder kreeg last van etalagebenen (pijn in de benen door slechte doorbloeding, vooral
bij het lopen), wat haar steeds meer begon te belemmeren. Ondanks haar doorzettingsvermogen was het niet meer vol te houden en toen nam ik het café over.”
Een zware start in coronatijd
Net toen Soraya het stokje definitief overnam, brak de coronapandemie uit. De daaropvolgende lockdowns
24
HAND IN HAND