Page 33 - Sprining Sophia magazine 2023

Zo min mogelijk stress, dat is echt heel belangrijk voor een kind
Martijn heeft autisme, ADHD en schisis. Daarvoor wordt hij al zijn hele leven behandeld. Maar dat weerhoudt hem
niet om te genieten van het leven en zijn dromen na te jagen. ‘In 2016 reed ik voor het eerst mee met Sprinting Sophia. Dat vond ik zo leuk, dat ik me elk jaar daarna weer inschreef. Steevast reed ik samen
met Eric Vogelezang de Jong, in zijn Volvo oldtimer. Het was zo gezellig de eerste keer. We hadden het over van alles: over auto’s, over mijn medische problemen, over het leven. Ik voelde me op mijn gemak bij hem. We hebben nog steeds app-contact.’ Martijn herinnert zich nog goed dat ze een keer de weg kwijtraakten en een extra rondje gingen rijden. ‘Toen was de groep ons kwijt. Dat was wel grappig.’ Helaas was er zaterdag
10 juni geen weerzien met Eric. ‘Eric moest op het laatste moment afzeggen, omdat hij een fietsongeluk had gehad. Dat was wel schrikken. Maar gelukkig herstelt hij goed.’
Kilometervreter
Martijn heeft al van jongs af aan een passie voor auto’s. ‘Volgens mijn moeder kon ik
al heel vroeg alle merken herkennen. Mijn vriendin zegt het ook.' Martijn haalde snel zijn rijbewijs, namelijk een maand nadat hij 17 werd. En sindsdien rijdt hij elke dag op en neer naar zijn werk en ook tijdens zijn werk. Zo'n tachtig kilometer per dag. De kilometervreter heeft intussen al zijn tweede auto. 'Er staat al 15000 kilometer op de teller.'
Blij kind
Dit jaar wilde Martijn graag weer meedoen met Sprinting Sophia, nu als deelnemer met zijn eigen auto. Dat kon dankzij Leon Vos, zijn buurman en directeur van een autobedrijf waar Martijn werkt als monteur. ‘Leon wist dat ik meerdere keren mee heb gedaan. Hij zei: als jij je opgeeft, regel ik de auto. Hij gaf me een mooie Renault Alpine mee.’ Martijn kreeg de elfjarige Joris mee in de auto, die een hartprobleem heeft. ‘Het
gaf mij een kick om dat kindje zo blij te zien. Je zag het in zijn ogen. Natuurlijk vertelde ik hem ook mijn verhaal, en we hadden het uiteraard over onze favoriete auto, een Audi RS6. We hebben daarom afgesproken dat hij later ook met Sprinting Sophia mee gaat doen met zijn eigen auto, natuurlijk in een mooie Audi RS6,’ lacht Martijn.
Een lange weg
Binnenkort moet Martijn weer onder het mes in het Erasmus MC, omdat er te veel bot verloren is gegaan bij een eerdere ingreep om zijn kaak te sluiten. ‘Last heb ik niet veel van mijn schisis. Vrienden verstaan me toch wel. Met vreemden doe ik meer moeite om duidelijk te praten.’ Martijn had ook een angststoornis, waarvoor een MDR- training hem voor het grootste deel heeft geholpen. ‘Ik heb ook medicatie gehad, maar nu al twee jaar niet meer. Het gaat heel goed.’ Martijn was bang in het donker en zag dingen die er niet waren, bijna psychotisch. ‘Dat begon toen ik acht jaar was. Het was een combinatie van autisme en zo vaak
naar het ziekenhuis gaan. Alles stapelde zich op. Ik wist nooit wat er ging gebeuren bij de kaakchirurg en de ortho. Dat vond
ik eng. Naarmate ik ouder werd, ging dat beter. Het ziekenhuis is ook kindvriendelijker geworden. Ze stellen je meer op je gemak, geven duidelijke uitleg. Zo min mogelijk stress, dat is echt heel belangrijk voor een kind.'
Een mooie toekomst
Martijn kijkt positief naar de toekomst. Hij heeft een leuke vriendin, een fijne familie, een goede baan, en hobby's. Sprinting Sophia heeft een voor altijd een plek in
zijn hart. 'Daarom wil ik graag alle mensen bedanken die mij hebben geholpen. 'Mijn collega Leon Vos, die alles heeft geregeld, de organisatie van Sprinting Sophia, die mij lieten meedoen ondanks mijn jonge leeftijd, en natuurlijk Eric Vogelezang de Jong, voor al die gezellige ritjes. Tot volgend jaar!'
33
SPRINTING SOPHIA