Page 176 - How to Answer Arguments by jeff 2 edt 3
P. 176
เรามองว่าเป็นภาระผูกผัน ระยะเวลานานเกินไป นั่นก็ถูกต้องครับพ่ี แต่ก็มีอีกฝ่ังหน่ึงที่มองว่า
การทางานเพื่อหาเงินเลี้ยงดูครอบครัว และต้องเก็บเงินเพ่ือการเกษียณของตัวเอง เป็นพันธะระยะยาวยิ่งกว่า
หลายคนเลี้ยงลูกมากกว่า 20 ปี ซึ่งยาวนานกว่าส่งประกันชีวิตฉบับนึงเสียอีก แต่ก็ไม่รู้สึกว่าเป็นภาระผูกพันอะไร เพราะมันเป็นความสุขทางใจ ท่ีได้เล้ียงดูลูก ได้ดูแลพวกเขา
แต่ส่ิงหนึ่งท่ีพวกเขามองเพ่ิมก็คือ
การเก็บเงินออมในรูปแบบอื่น “เรากาลังเดินทางไปหาเป้าหมาย” ถ้าเกิดเหตุผิดพลาดไปก่อน
เป้าหมายที่วางไว้ก็จะไม่บรรลุ
เช่น
เราอยากเก็บเงินให้ลูกไว้เผื่อฉุกเฉินสักสองล้าน หรือเก็บไว้ใช้เองยามเกษียณ
เราก็ต้องค่อยๆ ทยอยเก็บแต่ละเดือนแต่ปี ซึ่งก็ใช้เวลานับสิบๆ ปีเหมือนกัน
จึงจะถึงเป้าหมาย จึงเรียกว่า “กาลังเดินไปหาเป้าหมาย”
แต่ในการเก็บออมกับประกันชีวิต มีอยู่สองสามเรื่องท่ีการเก็บออมและการลงทุนแบบอื่นไม่มี! และการลงทุนอ่ืนไม่มีทางทาได้
นั่นคือ “การเอาเป้าหมายมาก่อน แล้วค่อยๆทยอยเก็บ”
บทตอบข้อโต้แย้งเงินล้ําน 174
