Page 217 - 365
P. 217
การเร่ิมต้นเปิดใจกว้างให้กับผู้อ่ืน.. เป็นเสมือนด่ัง "กุญแจใจ..เพ่ือหลอมรวมให้คนเราเป็นหน่ึง" และไขไปสู่ความผูกพันอย่างยึดม่ันต่อกัน.. ยามใดที่สามารถทาให้ใจของเราเปิดกว้าง ยอมรับฟังผู้อ่ืนอย่างไร้ขอบเขต และปราศจากเงื่อนไขใดๆ.. เม่ือนั้นใจของผู้อ่ืนจะซ้อนทับบนใจเรา จนกระท่ังกลายเป็น..ใจเดียวกัน.. ยิ่งใหญ่จนยากท่ีใครจะมาสลายใจ ให้จากกันไปได้เลย...จนบ่มเพาะเป็น วัฒนธรรมแห่งการ "ตอบสนองเป็นทีม”
217
