การหวลคิดคานึงถึง "ความย่ังยืน" เป็นเสมือนด่ัง "เสาเข็มชีวิต" ท่ีตอกย้าให้คนเรามองเห็น ถึงหลักการอย่างม่ันคง.. ยามที่คนเราไม่รู้สึกหวั่นไหวใจ.. ก็เพราะต้ังตน..ตั้งใจบนฐานแห่งการคิดคานึง อย่างมีคุณธรรมประจาตน จนบ่มเพาะวัฒนธรรม แห่งความซ่ือสัตย์ 296