Page 340 - 365
P. 340
340
ณ วันเวลาท่ีผ่านพ้นมาอย่างยาวนานนัก.. ยามท่ีนั่งนึกทบทวนเรื่องราวที่ผ่านพ้นไป ในแต่ละวัน..จึงได้รู้ว่าแท้จริงแล้ว รางวัลแห่งความสาเร็จที่เกิดขึ้นในชีวิต ที่มีคุณค่าสูงสุดของเราน้ัน หาได้อยู่ไกลเกินไปสกั เท่าใดเลยจริงๆ และไม่ได้อยู่ท่ีการได้รับถ้วยรางวัล หรือคาชื่นชมจากผู้ใดใครอ่ืนเลย.. เพราะรางวัลแห่งความสาเร็จน้ันกค็ือ.. การได้ลงมือทาส่ิงทตี่ั้งใจเหล่านน้ั ให้เกิดข้ึนเป็นจริงต่างหาก