Page 152 - THAMMASAT PRINTING HOUSE
P. 152
ผันแปรเปนคําท่ีส่ือความถึงความเปน “ครอบครัว” จากการเปนสถานที่ท่ีได ยึดโยงความสัมพันธระหวาง ‘ศศิน’ และ ‘เรน’ เขาไวดวยกัน
ซ่ึงความหมายของคําวา “บาน” ที่รอยเรียงเคียงคูไปกับความเปน “ครอบครัว” อันไดปรากฏอยูในนวนิยายภายใตจักรวาลสมมติ Rainverse เรื่องน้ีนั้นเปนการประกอบสรางขึ้นจากเศษกรวดหินเล็ก ๆ ท่ีแหลกละเอียด จากน้ํามือของเหลาคนที่ไมเห็นคุณคาและเลือกที่จะทอดทิ้ง แตเมื่อได รวมเขากับมวลน้ําที่พิถีพิถันในการกะปริมาณมาอยางดี ไมขาดหรือเกิน แมแตนอยแลวนั้น สองสิ่งนี้จึงสามารถหลอมรวมใหกลายมาเปนปูนที่เปยม ไปดวยความแข็งแกรงตอไป และปูนน้ันก็พรอมจะกอรางสรางเปนบานหลัง งามที่แสนมั่นคง ไมวาพายุฝนจะโหมกระหน่ําหนักหนาเพียงใด หรือความ เงียบในครานั้นจะแสนสงัดเกินจินตนาการเหลือหลายก็ตาม แต “บาน” ท่ี พรอมหนาไปดวย “ครอบครัว” หลังนี้จะโอบกอดพวกเขาทั้งสองจากความ หนาวเย็นของละอองเมด็ ฝน เพื่อใหภายในหัวใจของพวกเขายังคงอบอวลไป ดวยละอองความอบอุนจากความรักอยูเสมอ
“ทองฟาสีสดใสถูกปกคลุมดวยกลุมเมฆสีเทาอีกครั้งพรอมกับ หยาดฝนอันแผวเบาที่ตกลงมาจากทองฟา ตางกันที่ฝนที่ตกจากฟาครั้งนี้ กําลังทําใหชีวิตของคนบางคนกําลังจะเปลี่ยนไป ถึงแมครั้งนี้ตัวคนสูงจะพา คนตรงหนาไปดินเนอรไมได แตก็ถือวาเขาไดทําตามคําแนะนําของเจาตัวอยู โดยรื้อความทรงจําในวัยเด็กออกมาคุย :)” ขอความดังกลาวเปนเหตุการณ ในขณะที่ ‘เรน’ ไดทราบความจริงวา ‘ศศิน’ คือบุคคลคนเดียวกับเจาของ เสียงคูแหงโชคชะตา ซึ่งเรนมักจะไดยินทุกคราในยามฝนตกที่แสนเงียบงัน จากการท่ีศศินบอกกับเรนถึงเรื่องราวของอดีตตุกตาตัวโปรดของเรน หน่ึงใน ความทรงจําวัยเด็กที่พวกเขาทั้งสองมีรวมกัน ตุกตาตัวโปรดตัวนั้นที่เรนเคย มอบให เพื่อหวังจะชวยคลายความเหงาในจิตใจของคนเปนพี่ในครา แรกที่เด็กชายทั้งสองไดพบกัน บัดนี้ไดทําหนาที่เปนสื่อกลางการยืนยัน 144