Page 180 - THAMMASAT PRINTING HOUSE

บรรยากาศการกินขาวในแคนทีนเปนไปอยางเรียบเรื่อย ดาวเปน คนชางพูดจึงทําใหบทสนทนาบนโตะกินขาววันนี้ไมกรอยเลย ถึงแมวาต๊ิกจะ เปนคนพูดนอยเต็มที แมแตเร่ืองเล็ก ๆ นอย ๆ หลอนก็สามารถคุยใหสนุกได นี่นับเปนความสามารถพิเศษไดหรือเปลา มื้อกลางวันวันนี้ของติ๊กจึงอิ่มไป ดวยความสุข และเราตกลงกันวาสุดสัปดาหนี้เราจะไปเดินซื้อตนไมดวยกัน เพราะหลอนอยากไดตะบองเพชรเล็ก ๆ มาเล้ียงที่คอนโด สวนเขาเองไมไดมี อะไรท่ีอยากไดเปนพิเศษแคอยากไปใชเวลารวมกันเทานั้น
“ตนนี้เปนสายพันธุพิเศษนะพอหนุม สีหายากดวย ซื้อไปปลูกให แฟนส”ิ
พิเศษหรือ สีหายากหรือ ปลูกใหแฟนหรือ...
จากตอนแรกที่ไมไดคิดวาจะไดอะไรติดไมติดมือกลับมาเพราะ ตัวเองข้ีเกียจดูแล สุดทายวันหยุดสุดสัปดาหของเขาก็จบที่เขาไดก ุหลาบกลบั บานมาหนึ่งตน และดาวก็ไดกระบองเพชรตนเล็ก ๆ กลับมาอีก 3-4 ตน พรอมชั้นวางตามความต้ังใจเชนกัน
“เย็นนี้เราซื้อของเขาไปทํากินท่ีบานพี่ไหม” “คุณติ๊กทําอาหารดวยหรือคะ ดีจัง”
“ออ... เปลา คือวา”
“ปกติดาวซื้อเขากินเอามากกวาคะ แคกลับมาจากทํางานก็หมด
เรี่ยวหมดแรงแลว คุณติ๊กนี่ดีจังเลยนะคะ”
สุดทายชายหนุมจึงตองหอบหิ้วตนกุหลาบพิเศษอะไรนี่ไปกิน รานอาหารละแวกนั้นแทน พรอมกับขออางวาจะไดไมตองเหนื่อยเก็บลาง 172