Page 52 - LCW LIFE | EKİM 2019
P. 52
röportaj - interview
Sanatla aram iyi olmuştur ama hiçbir zaman sanatı takip eden bir insan değildim. Genelde sanat eserleriyle aram- da bir soğukluk hissederdim. Sanat eseri ile aramda olan o engele hep takılırdım. Fiziksel bir engel, duygusal bir en- gele dönüşürdü. Neden o esere dokunmaz ya da fotoğra- fını çekemezdim? Lisede yaz okulunda Londra’daydım, önemli bir müzede gezerken bir esere bayıldım. Yakından incelemek istedim ve dokunmama an kalmışken görevli hızlıca üzerime atladı. O günden itibaren de sanatı nasıl farklı şekilde tüketebilirim diye düşündüm. Sanatı yapa- bilir, bozabilir ve hissedebilir olmalıydım. Eserlere dokun- mak, hissetmek ve deneyimlemek isteği aslında biraz da buradan geliyor.
I’m good with art, but I was never a person who followed art. Generally, the works of art felt cold to me. I felt like there was an obstacle between me and the work of art. A physical barrier would become an emotional barrier. Why couldn’t I touch the work of art or take a picture of it? I was in London in summer school when I was studying at the high school and I loved a work of art while I was walk- ing around in an important museum. I wanted to exam- ine it closely, and when I was about to touch it, the offi- cer intervened. Since then, I thought about how I could consume art differently. I should have been able to make, distort and feel art. The desire to touch, feel and experi- ence the works actually comes from here.
50
