Page 47 - LCW LIFE | ŞUBAT 2020

- “Oradaki maddelerden birisi tamamen beni anlatıyor. Fark ettim ki hayatımın tamamını iş merkezli hâle getir- mişim. Çocuğumun büyüdüğünü göremiyorum bile...”
Bu diyalog bir süre daha devam etti. Her ne kadar üzül- se de şanslı olduğunu söyledim. Çünkü bu durumu erken fark edebilmişti.
Arkadaşımın bahsettiği kitap, Avustralya’da yıllar boyun- ca evlerinde ölümü bekleyen hastalarla çalışan hemşire Bronnie Ware’ın emekli olduktan sonra deneyimlerinden yararlanarak yazdığı kitaptı. Bronnie Ware, kitabında in- sanların hayatlarının son günlerinde en çok neye pişman olduklarını listelemişti.
Arkadaşımın etkilendiği pişmanlık maddesi ise şuydu:
“Keşke bu kadar çok çalışmasaydım.” Ware’e göre er- kek hastaların büyük bir kısmı, işleri nedeniyle ailelerine ve dostlarına yeterince vakit ayıramadıkları için pişman oluyor. Ware, erkek hastaların büyük bir kısmının eğer bir şansları daha olsa dönüp çocuklarının kaçırdıkları anlarını yaşamak istediklerini gözlemledi.
Kariyeri, işi gücü elbette bir kenara bırakalım demiyorum. Ancak bir daha asla geri gelmeyecek zamanı daha değerli kılalım.
Sevdiklerimize, çocuklarımıza sarılalım. Onlarla güzel za- manlar geçirelim. Geçirelim ki onların hatıralarında unu- tulmaz olalım. Hatırlanmak istenmeyen değil!
- “One point they mention completely suits me. I realized that my life is exclusively focused on my job. I can’t even see my child getting older... ”
This dialogue continued for a while. I told him that he was lucky, although he was upset. Because he was able to comprehend this situation early.
The book mentioned by my friend was a book written by the nurse Bronnie Ware, who has worked with patients who have been waiting for death in their homes in Aus- tralia for years. Bronnie Ware listed what people most re- gret in the last days of their lives in his book.
The regret that my friend was impressed was this:
“I wish I hadn’t worked so hard.” According to Ware, the majority of male patients regret that they could not spare enough time for their families and friends because of their work. Ware observed that the majority of male patients would like to return if they had another chance and experience the moments of their children they have missed before.
I’m not saying let’s leave the career aside. But let’s make the time more valuable since it is not possible to turn back the time.
Let’s hug our loved ones, our children. Let’s have a good time with them. Let’s spend some valuable moments so we become unforgettable in their memories. It is not un- desirable to be remembered!
45