Page 71 - LCW LIFE | NİSAN 2020

Neden bugüne kadar Elif’le ilgili diğer konularda eşime daha çok yardımcı olmadım diye de sorguladım kendimi. Aslında yardımcı olmanın dışında, kızımızın bakımında so- rumluluk alanımı genişletmek onunla aramızda güçlü bir bağ oluşmasını da sağlayacaktı.
Daha önce okuduğum ancak çok da dikkat etmediğim bir rapor aklıma takıldı ve internetten raporu bulup yeniden okudum.
AÇEV’in 2017 yılında yayınladığı Babalık Araştırması’na göre, Türkiye’de babaların %91’i çocuk bakımında birin- cil sorumlunun anne olduğuna inanıyor. %51’i çocuklarını hiç tuvalete götürmediğini, %36’sı çocuğunun altını hiç değiştirmediğini, %35’i ise hiçbir zaman tırnaklarını kes- mediğini söylemekten çekinmiyordu.
Halbuki Babalık Araştırması’nda da belirtildiği üzere babala- rın çocuklarıyla geçirdikleri zamanın yoğunluğu ve bu süreç içerisinde kurdukları ilişki, çocukların hem zihinsel ve fiziksel hem de sosyal ve duygusal kapasitesinin gelişimini etkiliyor- du. Bu raporu daha dikkatli okumak bende bir uyanışa sebep oldu. Gerçekten de atladığım çok şey vardı Elif’in bakımında.
Sonuç olarak, çocuklarımızın bakımını sadece rutin bir iş olarak görmememiz gerekiyor. Bu, onlarla aramızdaki bağı güçlendiren ve belki de yetişkinliklerinde daha güçlü bireyler olmalarını sağlayacak küçük ama etkili bir yön- temdir diye düşünüyorum.
I questioned myself why I haven’t helped my wife much in other matters related to Elif so far. In fact, besides help- ing, taking more responsibility while providing care for our daughter would also create a strong bond with her.
I remembered a report that I had read but did not pay much attention to, and I found the report on the internet and read it again.
According to AÇEV’s (Mother Child Education Founda- tion) Survey on Fatherhood, published in 2017, 91% of fathers in Turkey believe that the mother has the primary responsibility in child care. 51% of them didn’t bother to say they never took their children to the toilet, 36% of them never changed the diapers and 35% of them never cut the nails.
However, as stated in the Fatherhood Survey, the inten- sity of the time that fathers spent with their children and the relationship they established during this process in- fluenced the development of their mental and physical as well as social and emotional capacities. When I read this report more carefully, I had an awakening experi- ence. Indeed, there was a lot I missed in Elif’s care.
As a result, we should not consider the care for our children as a routine duty. I think this is a small but effective meth- od that strengthens the bond between them and perhaps makes them stronger individuals in their adulthood.
69