Page 32 - BODRUMDergi | KASIM 2024

RÖPORTAJ RÖPORTAJ
Ekonomik fiyatlı modellerini de araştırma geliştirme (ARGE) yaparak
üretiyoruz. Türkiye’yi; arpın hiç tanınmadığı bir ülkeden, dünyanın
arp merkezi yapma yönünde bir hayalimiz var. Türkiye’de daha önce
olmayan arp gittikçe çok sevilmeye başladı. Talebe karşılık vermekte
zorlanıyoruz. Bir eğitimci olarak da arpı tanıtma görevini üstlendim.
Gençler arpı çok sevmesine rağmen bir eğitimci olarak bu talebe
de karşılık verememeye başladım. Yeni eğitmenler yetiştiriyorum ve
Türkiye’nin ilk arp kursunu okul dönemi ile başlattım. Bu şekilde arpı
tanıtıp arpa olan ilgiyi arttırmak istiyorum. Arp eğitimini, ulaşılması kolay
bir hâle getirdik. Böylece; bir taraftan eğitimciler yetiştirirken diğer
taraftan da uygun fiyatlı arplar üreteceğiz.
‘Anatolian Harps’ ile ilgili hedefleriniz nelerdir?
Ali Öztürk: Dünyanın arp merkezi dediğimizde ilk akla gelen Fransa’dır
ya da ABD’dir. İşte biz bunların yanında Türkiye’nin yer alması için
çalışıyoruz. Dünyanın arp merkezlerinden biri olarak Türkiye’yi haritaya
koymak istiyoruz. Eğitim kalitesi, enstrümanların üretilmesi, çalan kişinin
fazlalığı açısından arpistlerin görmezden gelemeyeceği bir ülke olmasını
arzuluyoruz.
Arpa belirli bir yaşta mı başlamak
gerekiyor?
Zeynep Öykü: Konservatuvara
öğrenci dokuz yaşında alınıyor.
Bizde yedi yaşındaki öğrenciye
“Çok küçüksün”, 11 yaşındaki
öğrenciye de “Geçirmişsin” derler.
Bence bu doğru değil. 12, 13
yaşındaki bir insan nasıl yeni bir
şeye başlayamaz? Ben en küçük
5 yaşında başlatıyorum ve en
büyük öğrencim 81 yaşında. Her
yaştan öğrenci alıyorum hatta
genç diyeceğimiz lise çağından
daha çok yetişkin öğrencim var.
Bizde ne yazık ki bir yaştan sonra
zaman geçmiş, geç kalınmış
gibi bir düşünce oluyor ve asla
başlanmıyor. Ben buna çok
karşı çıkıyorum. Mesela ben
hep şan dersi almak istiyordum,
pandemide almaya başladım.
Yıllardır yapmak isterdim. Şimdi
konserlerde şan da yapıyorum,
şarkı da söyleyebiliyorum.
Bundan sonra da bir şeyler
yapmak için başka fikirlerim de
olacak ve hiçbir zaman geç diye
düşünmeyeceğim. Vakit geçiyor
ve arkama baktığımda keşke şunu
da yapsaydım demeyeceğim bir
hayat yaşamak istiyorum.
Siz arpa nasıl başladınız?
Zeynep Öykü: Ben gitar ve piyano
çalıyordum ama arp aklımda
yoktu en başta. Çünkü görmeniz
gerekir arpı, fiziki olarak görüyor
olmanız lazım. Resim yapıyordum
ve ressam olmak istiyordum.
Şimdi arpların üzerine özel
resimler yapıyorum. Resim eğitimi
için Cambridge’e gitmiştim.
Tam ortaokulu bitirdiğim yazdı.
Orada bir müzik mağazasında
ilk kez arp gördüm. Onu görmüş
olmam gerekiyordu yoksa aklıma
gelmezdi zaten. Onu gördüğüm
anda da çekilmiş gibi hissettim,
gittim ve aldım. Bana yurt dışı
için verilen paranın neredeyse
tamamını o gün harcadım. O arpı
alıp getirdim ve kendi kendime
çalmaya çalıştım. Daha sonra
eğitmen buldum öğrenmek için
ve sonra da yurt dışına gitmeye
başladım. Sokakta görmesem
başlayamazdım.
30