Page 4 - ELÇİN ERKTİN DERGİ

Türk Patchwork’çülerin Annesi | Elçin Erktin
Elçin Erktin
1935 yılının nisan ayında, İstanbul gibi muhteşem bir şehirde açtım gözlerimi hayata. İnşaat mühendisi bir baba ile ilkokul öğretmeni bir annenin tek çocuğu ve kıymetlisiydim. Annemle babamın 10 yıl boyunca doğan tüm çocukları öldüğü için benim doğumum büyük bir sevinçle karşılanmış ailede. Gelişim onlar için büyük bir mutluluk olmuş.
Babam Giritli kalabalık bir aileden geliyor. 4’ü kız, 5’i erkek olmak üzere toplam 9 kardeşler. Annem ise Yunanistan’ın
kara tarafı Yanya’dan. O zamanlar Yunanistan’da erkek çocuklarını belli bir yaştan sonra bırakmıyorlarmış.
Büyük babam da bu nedenle lise çağına gelmeden tüm
erkek çocuklarını İstanbul’a göndermiş. Babam liseyi bitirdikten sonra Teknik Üniversite’ye gitmiş. “Mühendishâne-i Berri Humayun” diyerek anlatırdı.
Babam, Kurtuluş Savaşı’na Katıldı Arkadaşlarının Çoğu Şehit Oldu
1918’te üniversite eğitimini bırakıp Kurtuluş Savaşı’na katılmış ve 4 yıl boyunca savaşmış. Arkadaşlarının çoğu şehit olmuş babamın. Kurtuluş Savaşı’nda okulu bırakıp askere giden sonra dönüp eğitimini tamamlayan sınıftandı babam.
Mezun olduktan sonra İstanbul- İzmir Demiryolu hattını
yapan bir Fransız Demiryolu Şirketi’nde çalışmaya başlamış. Daha sonra da demiryollarından tünel inşaatına geçmiş ve Samsun ile Sivas arasında 4 tünel yapmışlar.
Benim doğduğum yıllarda da Samsun-Sivas demiryolunu yapıyorlarmış. O zaman mühendislik; dağda, tepede... Yol boyunca gittikleri şantiyeler hep yokluk içindeymiş.
Bu sebeple yaşayan tek çocuklarını da oralara götürmek istememişler. Annem beni
alıp Samsun’a gelmiş ve orada yaşamaya başlamışız. Babam da şantiye ve ev arasında sürekli gidip gelmiş.
02