Page 61 - BODRUMDERGİ | KASIM 2021
P. 61
sözüm, gözlerimin önünde yüzmeyi öğreniyordu. benim ve kazın şaşkın bakışları arasında... önce kaza, sonra denize baktım... ne oldu o “bu alemin tüm sırlarını bilirim ben” bakışlarınıza dedim... denize dedim... kaza sadece baktım...
buna rağmen kaz konuştu. “belki de bütün babalar farklı farklı, parça parça bir eser yarattıklarını düşünürler ve parçaların önemini
kavrayamazlar. ama aslında yarattıkları büyük ve tek bir eserdir. ve bu eseri yaratmak bütün bir ömürlerini alır. eserleri; kızlarıdır...” dedi. kaz dedi bunu!.. deniz sustu... ben de sustum.
“iki fotoğraf çek ve buradan uza!” dedim kendime... önce kazın, sonra denizin fotoğrafını çektim. bir şey söylemedim... deniz de bir şey söylemedi... ama denizin üzerinde henüz uyanmamış,
sabah mahmurluğunda bir sürü nazar boncuğu gördüm. objektifin içinden... onlarca nazar boncuğu... arkamı döndüm yürümeye başladım. yine konuşan kaz oldu, “bir de bazı babalar vardır ki
daha bir kazla, bir ördeği bile birbirinden ayıramazlar!..”
utandım... ama dönüp “ördek mi?!” demedim... diyemedim... dönüp bakarak, o pis sırıtışını görmek istemedim...
59