Page 13 - Van Spruitenpad tot Centrecourt
P. 13
Overzicht van het park op de dag van opening (zaterdag 9 mei 1970).
Zelfwerkzaamheid is in die dagen de kracht van de vereniging. Dit mag blijken uit de latere correspondentie waarin te lezen is dat die oude schuren plotseling een waarde vertegenwoordigen van ƒ 11.000,-. De vereniging mag wel in ieder geval voor vijf jaar op het park blijven zitten. We krijgen de schuren, (want dat zijn zij ondanks de restauratie toch gebleven), niet in eigendom.
De gemeentelijke financiële bijdrage in de vorm van de renteverliezen en de lage huurprijs voor de schuren (2 x ƒ 2,50 per jaar) zijn een 'ruime' geldelijke bijdrage. Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland (GS) kunnen zóveel gulheid van de gemeente De Lier echter niet waar deren en onthouden hun goedkeuring aan het genomen raadsbesluit. De gemeente schrijft een uitvoerige pleitnota aan Gedeputeerde Sta ten en als slot van het epistel wordt GS fijntjes meegedeeld dat de heer Van Dop de zaak overneemt en voor eigen rekening zal opzetten en exploiteren. Na nog een mondeling overleg zien GS ook wel in dat hun besluit berust op muggezifterij en gaan toch akkoord met het raadsbesluit.
De gemeente heeft zich er mee belast de tennisbanen aan te leggen en deze aan de vereniging te verhuren. Oorspronkelijk wordt gedacht aan 2 banen. De kostenraming voor de aanleg van twee banen komt op ƒ 49.573,-
Omdat de aanwas van leden erg groot is en er bovendien veel be langstelling voor tennislessen bestaat, wordt al gauw de wens geuit
11