Page 60 - Van Spruitenpad tot Centrecourt

de banen en het hekwerk alsmede het maaien van het gras, verven van de kantine, goedleggen van de tegels, verwijderen van het afval, enz. Al met al een omvangrijke taak.
Tijdens bijna elke bestuursvergadering wordt er druk gedelibreerd over de inhoud van de werkzaamheden van Leo en de hiermee gepaard gaande kosten voor 't Loo en de belastingverplichtingen van Leo.
In januari 1978 wordt in het bestuur voorgesteld om Leo Duursma te vragen of hij naast het onderhoud van de banen, ook het schoonma­ ken van de kantine op zich wil nemen. Hij voelt hier echter niets voor, en Frans Louwers zegt dat hij nog wel een gegadigde weet. In de notulen van februari 1978 staat zelfs dat 'deze wel zwart betaald wil worden'.
In de notulen van de laatste bestuursvergadering van het jaar lezen we dat er uiteindelijk toch een arbeidsovereenkomst tussen Leo en LLTC 't Loo wordt afgesloten. Het bestuur heeft besloten, na intensief overleg met een belastingadviseur, om Leo op jaarbasis in loondienst aan te nemen.
Slechts een 'puntje' van verschil blijft bestaan: Leo wil het speelklaar maken van de banen in het contract opgenomen zien. Het bestuur echter is hierop tegen omdat het er niet van overtuigd is dat de ba­ nen bij speelklaar maken weer losgekrabbeld moeten worden (het­ geen een jaarlijks terugkerend gebeuren is).
In 1979 oppert Frans Louwers de mogelijkheid om Leo Duursma voor een x-aantal uren te 'lenen' van zijn werkgever. Dit plan gaat niet door, en in 1979 wordt een definitief contract met Leo afgesloten.
Leo blijkt niet iemand te zijn die alleen zijn werk doet, regelmatig verschijnt er een stukje in 't Lootje, waarin hij zijn mening over het wel en wee van de vereniging uitdraagt. Zo schrijft hij in 1980 in "een weekje ergernis" over de wantoestanden op de banen:
- mensen languit hangend over de netkabel
- gravende kinderen op de tennisbaan
- het met "tennisschoenen met noppen " betreden van de tennisbaan;
zelfs met naaldhakken!
- het her en der verspreid liggen van tennisballen op verlaten banen - opengedraaide waterkranen op verschillende banen
- voetafdrukken op de nieuw aangeschafte zitelementen
- ieeggesnoepte suikerpotten
- ballendieven
- mensen introduceren zonder daar de verplichte f 5,- voor te betalen - het doorspelen tijdens regen en met plassen op de baan
Leo Duursma heeft in 1982 na enig geëxperimenteer een methode gevonden om het groot onderhoud, wat toch eens in de zoveel tijd door een daartoe gespecialiseerd bedrijf dient te worden uitgevoerd, uit te kunnen stellen. In plaats van 3 banen tegelijk, gaat hij met de
58