Page 21 - Loo magazine 2020 jubileum

stel om mij de verantwoordelijkheid te geven over de tennislessen.
Ik wilde dat de club goede tennisleraren aannam die bij de club pasten en dat de lesstof van dezelfde kwaliteit zou zijn ongeacht wie er training gaf, dus zo is het ont- staan en ik ben nog altijd trots op het resultaat wat er vandaag de dag staat.
Wat was voor jouw belangrijk als tennisleraar toen de tennisschool opgericht was?
Wat ik belangrijk vond, was dat ik goed aanvoelde wat een groep tijdens een training wilde, aangezien ik op ’t Loo niet meer te maken had met één leeftijdscategorie en één speelsterkte zoals tijdens mijn stage bij de dis- trictstrainers in Den Haag.
LTC ’t Loo is nog steeds een grote recreatie club, men- sen komen hier vrijwillig lessen en daarom dat ik het be- langrijk vond dat ik goed in kon schatten wat een groep van mij vroeg, want op ’t Loo gaat niet ieder lid met hetzelfde doel naar de tennisbaan, de een doet het voor de ontspanning, de ander om beter te worden.
Wat ik ook heel belangrijk vind en ik denk dat daar ook wel de kracht van deze club zit, iedereen komt met veel motivatie naar de tennis, of dat nou tijdens het lessen is of tijdens de competitie. Dat brengt denk ik ook wel de gezelligheid van deze club, niemand voelt zich gedwon- gen.
Een hoogtepunt naast de tennisbaan voor Michel was het geven van hun bruiloft in het clubhuis van ’t Loo.
Je geeft al tientallen jaren tennisles, is er ooit iets raars gebeurd tijdens een van je lessen?
Ja zeker, ik heb een keer onder stroom gestaan door het ballenmachine, toen kreeg ik echt een goede op- donder, gelukkig is het me daarna nooit meer overko- men.
En een keer tijdens een les, die vrouw was bang dat ik haar zou raken want zij stond aan het net en ik speelde van achteruit op. Ik verzekerde haar in al die jaren dat ik les gaf dat het me nog nooit overkomen was en het nu ook niet zou gebeuren, maar de 2e bal die ik sloeg kwam toen vol op haar achterhoofd.
Wat zijn je plannen als je carrière als tennisleraar erop zit?
Dan pak ik een oude hobby weer op: het opknappen van huizen en dan weer doorverkopen.
Het is niet dat ik als makelaar verder ga, maar ik heb het altijd heel leuk gevonden om met het opknappen van huizen bezig te zijn. Toen ik nog niet fulltime tennis- les gaf was het goed te combineren met elkaar, want toen kon ik me ’s ochtends bezig houden met het huis en ’s middags tot ’s avonds gaf ik tennisles.
Tot die tijd, wat hoop je nog mee te maken op ’t Loo en wat wil je nog meegeven?
De uitbreiding van het park zou ik heel graag mee wil- len maken om daarin mijn verantwoordelijkheid over de leraren en lessen in goede banen te leiden. Ik hoop daarbij dat de sfeer op het park hetzelfde blijft, ik kom al meer dan 20 jaar op ’t Loo en als ik weleens de ver- halen hoor van de leden van het eerste uur is de sfeer ondanks alle uitbreiding onaantastbaar gebleven.
Wat ik vooral wil meegeven aan de leden is dat ik hoop dat ze lessen blijven nemen natuurlijk, maar wat het belangrijkst is voor mij en ik denk ook voor de club; dat iedereen met veel plezier en motivatie naar de tennis blijft komen.
‘t Loo Jubileum-clubmagazine 21