Page 243 - MESNEVİ - 1.CİLT

!
Bu sözü duyunca hepsi birden köpek gibi onun ardından seğirtmeğe başladılar.
!
2530. Kimse yavruya erişmedi; dağlar arasına dalıp kayboldu.
!
Temiz ruh gibi ten ayıbından, nimet ve ihsan sahibi Tanrı’ya kaçıp gitmekteydi.
!
Salih dedi ki: “Gördünüz mü Tanrı’nın bu kazası nasıl geldi? Artık ümidin boynunu vurdu.”
!
Devenin yavrusu nedir? Salih? Peygamberin gönlü. Onun hatırını ele alın, onun isteğini yerine getirin.
!
Onun gönlünü alırsanız azaptan kurtuldunuz; yoksa, pişman olduğunuzun, ümitsizliğe düştüğünüzün günüdür.
!
Salih’ten bu bulanık vâdi duydukları gibi azaba göz dikip beklemeye başladılar.
!
2535. Birinci gün yüzlerinin sarardığını gördüler. Ümitsizlikle soğuk soğuk ah etmeye başladılar.
!
İkinci günü hepsinin yüzü kızardı. Artık ümit ve tövbe nöbeti kayboldu.
!
Üçüncü gün hepsinin yüzü kapkara kesildi. Salih Peygamberin hükmü: cenksiz, cidalsiz doğru çıktı.
!
Hepsi de ümitsiz bir hale gelince kuşlar gibi ayaklarını altlarına alıp iki dizlerinin üstlerine çöktüler.
!
Cibril-i Emin, bu diz çökmeyi Peygambere “Câsimîn” âyetini getirerek Kur’an’da anlattı.