Page 66 - MESNEVİ - 1.CİLT

!
Hepsi birden ”Biz sensiz kötü bir hale düştük, karışıklık içindeyiz. Değneğini yeden birisi olmadıkça körün ahvali ne olur?
!
İnayet et. Tanrı için olsun, bundan ziyade bizi kendinden ayırma!
!
555. Bizler çocuk gibiyiz, sen bize dadısın; sen bizim üzerimize o gölgeyi döşe” demişlerdi.
!
Vezir dedi ki: “Ruhum dostlardan uzak değildir. Fakat dışarı çıkmaya izin yok.” Emirler rica ve şefaate, müritler de dil uzatmaya başladılar:
!
“Ey kerem sahibi! Bu ne kötü talih ki sensiz gönülden de yetim kalmışızdır, dinden de.
!
Sen bahaneler ediyorsun, biz ise dertle yürek yangınlığından soğuk soğuk ah edip duruyoruz.
560. Biz senin sohbetine alışmışız. Biz senin hikmet sütünle beslenmişiz.
!
Tanrı aşkına bize bu cefayı yapma; lûtfet, bugünü yarına bırakma!
!
Gönlün razı olur mu, âşıkların, âkıbet istifadesiz kalsınlar?
!
Hepsi de karadaki balık gibi çırpınıyorlar. Suyu aç, ırmağın bendini yık!
!
Ey zamanede nazîri olmayan zat ! Tanrı aşkına halkın imdadına yetiş!”
!