Page 94 - MESNEVİ - 1.CİLT

Nasihatçilerin ellerini bağlayıp hapsetti. Zulmünü birbirine uladı (biteviye ve daha fazla zulmeder oldu).
!
“Madem iş bu dereceye vardı. Ey köpek, sabret; kahrımız erişti!” diye bir ses geldi.
!
Ondan sonra ateş kırk arşın alevlendi; bir halka teşkil etti ve o Yahudileri yaktı.
!
Onların asılları önceden de ateşti; sonunda da asıllarına gittiler.
!
875. Zaten zümre ateşten doğmuştu. Cüzüler kül tarafına yol alır, o tarafa giderler.
!
Onlar ancak mümini yakan bir ateştiler. Kendilerini kendi ateşleri çörçöp gibi yaktı.
!
Anası(mayası) Hâviye olan kimsenin mekânı, ancak Hâviyedir.
!
Çocuk anası, onu arar; asıllar, mutlaka feri’leri izler.
!
Su, havuz içinde zindanda mahpus gibidir ama hava onu çeker. Zira su, erkâna mensuptur (dört erkân denen havuz, ateş, su ve topraktandır. Havanın feri’dir).
!
880. Onu havuzdan kurtarır azar azar ta madenine kadar götürür. Azar azar olduğundan nihayet sen, nasıl alıp götürüldüğünü görmezsin.
!
Bu nefes de bizim canlarımızı azar azar dünya hapishanesinden öyle çalar.
Sözlerin temizleri, bizden çıkarak ona yükselir, ondan başkasının bilmediği yere kadar varır.
!