Page 85 - 20_LiryDram_2018

wnoszący do dialogu z naturą problem de- gradacji ciała związany z procesem przemi- jania. Temat ten powraca w instalacji Prze- ciąg/Starość (2018), wykonanej z japoń- skiego papieru. Artysta mierzy się z tym uniwersalnym ludzkim doświadczeniem, lecz czyni to bez patosu, tragizmu czy lę- ku. Dzięki dyscyplinie wewnętrznej oraz in- tuicji Kamoji łączy sztukę, życie i doświad- czenie duchowe w nierozerwalną całość. Sztuce i swojej w niej obecności przypisu- je meta zyczny cel – odsłonięcie prawdy bytu/bycia, nawet tej najtrudniejszej, lecz przecież zdeterminowanej wolą życia.
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki kuratorka: Maria Brewińska współpraca: Julia Leopold asystentka artysty: Naoko Takeda stażystki: Marcelina Palińska, Marta Korzekwa
Martwa natura, 2003, instalacja
– Dla mnie istotą rzeczy jest jej byt.
– Byt jest odczuwalny, kiedy utożsamiamy się
z rzeczą.
– Potrzebne jest skupienie, wewnętrzna cisza
i chęć słuchania.
– Słowa często przeszkadzają.
– Wydaje mi się, że dla odczucia rzeczy
ważniejsze jest ich słuchanie niż patrzenie. – Patrzenie jest bardziej związane z naszą
wolą i stąd bardziej agresywne niż
słuchanie.
– Często patrzenie nie potrafi przeniknąć do
środka rzeczy.
– Słuchanie wymaga od nas ciszy i skupienia. – Słyszeć ciszę, słyszeć milczenie.
– Należy bardzo delikatnie traktować rzeczy. – Tu autor jedynie może prosić o
niezakłócenie spokoju rzeczom.
– One są w swej własnej samotności.
– Ale wydaje mi się, iż one nie są smutne. – Czuć w nich akceptację siebie samych. – Próbę opracowania przyrządu
przenoszenia głosu rzeczy wykonał autor. Koji Kamoji, 2002
lipiec–wrzesień 2018 LiryDram 83