Page 120 - 31_LiryDram_2021

Jego twórczość można podzielić na dwa okresy. Pierwszy skupił się na gmatwaninie cienkich kresek, zapewne tworzących skomplikowaną
i opresyjną mapę istnienia.
Drugi był zdecydowanie bardziej optymistyczny i operował swobodną kompozycją barwnych „zdarzeń”. Malarstwo ujawniało osobowość „prywatną” Eilego.
Aneksem do jego twórczości malarskiej było podrabianie obrazów Picassa. W ten sposób wyrażał swoje uwielbienie dla tego artysty,
a zarazem bawił się jego metodą twórczą. Kolejnym aneksem były jego malowane
lub rysowane pocztówki, które Eile przez lata
wysyłał ukochanej cioci Kazimierze Rychterównie oraz przyjaciołom.
Marian Eile był urodzonym redaktorem. Fenomenalnie łączył wyczucie wyższych potrzeb
i niższych braków z kulturową perswazją. Każdy temat czy to w tekście, czy w rysunku, ujmował lekko, inteligentnie i dowcipnie. Nigdy nie obrażał swoich czytelników wyższością edukatora,
bawił się razem z nimi. Uważnie śledził trendy literackie, artystyczne, naukowe, psychologiczne, modowe i motoryzacyjne – dając tym tematom odpowiedni wyraz w „Przekroju“. Ten tygodnik był odzwierciedleniem jego osobowości „publicznej”. Po powrocie z Francji został redaktorem ostatniej
NAPAD NA BAL,
1976
Akcja serialu rozgrywa
się na balu Piwnicy pod Baranami zorganizowanym w pałacyku Potockich
w Krzeszowicach.
Sceny zaaranżowane przez Mariana Eilego wkomponowują się
w atmosferę imprezy.
Są momentami wyrwanymi z akcji przestępczej.
Obok tajemniczych
kobiet występujq znani krakowscy adwokaci:
Karol Buczyński i Maurycy Wiener. lzba Adwokacka w Krakowie miała im za złe podważanie autorytetu prawnika ро tym, jak niekt6re zdjęcia ukazały się w „Szpilkach“.
Marian Eile, Napad na Bal, 1976, fotografie, Archiwum MOCAK-u, fot. A. Arvay, B. Opioła
118 LiryDram kwiecień–czerwiec 2021