Page 64 - 11_LiryDram_2016

jako pionier przez takich artystów, jak Manet, Cézanne, Renoir, Van Gogh i Matisse – w od- różnieniu od nich jego imię obecnie nie jest tak powszechnie znane.
Wystawa dała odwiedzającym szansę na po- nowne odkrycie tego rewolucyjnego artysty. Ekspozycja zawierała 60 prac wypożyczo- nych z 30 głównych publicznych oraz pry- watnych kolekcji na całym świecie, m.in. z Musée du Louvre, Musée d’Orsay oraz Pe- tit Palais w Paryżu, J. Paul Getty Museum w Los Angeles, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, National Gallery of Art w Waszyngtonie i Van Gogh Museum w Amsterdamie. Wśród nich warto było zwrócić szczególną uwagę na dzieła Dela- croix, takie jak jego Self Portrait z 1837 r. (Luwr, Paryż), The Convulsionists of Tang- ier z 1838 r. (Minneapolis Institute of Art), Śmierć Sardanapala (The Death of Sardana-
palus z 1846 r., Philadelphia Museum of Art), Bathers z 1854 r. (Wadsworth Athe- neum Museum of Art, Hartford, Connecti- cut) i dziki Lion Hunt z 1861 r. (Art Institu- te of Chicago). Można było też obejrzeć pra- ce artystów późniejszych pokoleń zainspi- rowanych twórczością Delacroix, takich jak Chassériau, Bazille (La Toilette z Musée Fa- bre, Montpellier), van Gogh (Pietà wg De- lacroix z Van Gogh Museum, Amsterdam i Olive Trees z Minneapolis Institute of Art), Cézanne (Battle of Love z National Gallery of Art, Waszyngton) i Apotheosis of Delacroix z Musée d’Orsay, Paryż) oraz Matisse (Luxe, calme et volupté z Museum of Modern Art, Nowy Jork). Wystawę zamknął Kandinsky ze swoim Study for Improvisation V z 1910 r. (Minneapolis Institute of Art).
Zbuntowany i wewnętrznie złożony artysta, którego Baudelaire nazywał „poetą malar- stwa”, był typem cygana, który napędzany własną wizją i wyobraźnią, nie bał się o - cjalnie przeciwstawiać panującym trendom. Delacroix jest postrzegany jako ten, który zliberalizował kolor i technikę, odrywając je od tradycyjnych zasad i praktyk, torując dro- gę nowym stylom malowania.
Jego zamaszyste i pełne ekspresji pocią- gnięcia pędzlem, jego studiowanie wizual- nego efektu koloru, kolorystycznych wibra- cji, jego obrazowe portretowanie ludzkich emocji, jego odważne kompozycje i egzo- tyczne tematy inspirowały impresjonistów, postimpresjonistów, symbolistów, fowistów i pomagały im przekroczyć granice własnej kreatywności i eksperymentować z własną twórczością.
Delacroix był gorąco i namiętnie zakochany w pasji, ale chłodno zdeterminowany, aby
62 LiryDram kwiecień–czerwiec 2016